José De Cauwer

José De Cauwer
José De Cauwer in 2019
José De Cauwer in 2019
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 25 september 1949
Geboorteplaats Vlag van België Temse, België
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Ploegen
1973
1974
1975
1976 - 1978
1979 - 1980 		Hertekamp
Sonolor-Gitane
Frisol-GBC
TI-Raleigh
Peugeot-Esso-Michelin
Beste prestaties
Parijs-Roubaix 12e (1975)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

José Amadé Maria De Cauwer (Temse, 25 september 1949) is een voormalig Belgisch wielrenner, beroeps van 1973 tot 1980. Daarna was hij ploegleider en bondscoach. Tegenwoordig is hij wielercommentator bij de VRT.

Wielrenner

[bewerken | brontekst bewerken]

Het hoogtepunt in zijn carrière is ongetwijfeld de overwinning in de 1e etappe van de Ronde van Spanje 1976, waarna hij 3 dagen de leiderstrui mocht dragen. De Cauwer was ook jarenlang de persoonlijke helper van de Nederlandse topwielrenner Hennie Kuiper.[1]

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
1973
1974
1975 67e   opgave  
1976 79e   opgave (1) 
1977 46e  
1978 55e  
1979 85e  
1980
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Omloop Het Volk Parijs-Brussel
1973 36e 59e 19e
1974 21e 20e 22e
1975 38e 12e Brons
1976 30e
1977 21e 16e
1978 23e
1979 56e 38e
1980 35e 22e

Coach

[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn grootste successen kende hij echter niet als wielrenner, maar als wielercoach. Die carrière begon in 1981, meteen na zijn carrière als beroepsrenner. Hij werd assistent-ploegleider van Fred De Bruyne bij de Belgische ploeg DAF Trucks, waar hij werkte met onder anderen Roger De Vlaeminck en een van zijn beste vrienden Hennie Kuiper. Dat leverde twee keer op rij winst op in de Ronde van Vlaanderen (met Kuiper en René Martens). Onder zijn leiding als ploegleider van de gelegenheidsformatie ADR-Agrigel won de Amerikaan Greg LeMond in 1989 voor de tweede keer de Ronde van Frankrijk.

In 2005 werd Tom Boonen tijdens zijn bondscoachschap wereldkampioen wielrennen op de weg in Madrid. Na dat WK nam hij ontslag en werd hij opgevolgd door Carlo Bomans. De officiële verklaring voor het afscheid van De Cauwer was dat hij wilde stoppen op een hoogtepunt. Hij was destijds echter ook verwikkeld in het dopingproces rond de voormalige profrenner Ronny Van Sweevelt, die De Cauwer aanwees als een van zijn leveranciers van amfetamines. De Cauwer gaf toe dat zijn brievenbus als doorgeefluik voor verboden middelen had gediend, maar werd in 2009 vrijgesproken.[2]

Tot eind 2008 was De Cauwer verantwoordelijk voor de jeugdopleiding van de Silence-Lotto-wielerploeg en deeltijds ploegleider. Maar voor aanvang van het nieuwe wielerseizoen in 2009 werd José De Cauwer ontslagen. Toen Silence-Lotto vervolgens zwak presteerde in het voorjaar van 2009 leidde dat tot een kleine polemiek tussen De Cauwer en Marc Coucke.

Commentator

[bewerken | brontekst bewerken]

De Cauwer is ook regelmatig co-commentator bij wielerwedstrijden voor de VRT, onder andere tijdens de Ronde van Frankrijk, Ronde van Vlaanderen en Strade Bianche met Michel Wuyts (tot 2021), Renaat Schotte of Karl Vannieuwkerke.