Koen Crucke

Koen Crucke
Koen Crucke
Algemene informatie
Volledige naam Koenraad Desiré Arthur Crucke
Geboren 11 februari 1952
Geboorteplaats GentBewerken op Wikidata
Land Vlag van België België
Werk
Beroep Zanger, acteur, auteur
Zangstem Tenore buffo
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Televisie

Koenraad Desiré Arthur (Koen) Crucke (Ledeberg, 11 februari 1952) is een Vlaams zanger, acteur, auteur en politicus.

Biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Crucke was van kinds af aan bezig met theater en televisie. Hij had de kelder van zijn ouders omgebouwd tot een televisiestudio en speelde presentator en zanger terwijl zijn vriendjes de camera hanteerden die gemaakt was van schoendozen waarin een lege huls van een toiletrolletje gekleefd was. Hij zong de populaire liedjes na van al wie toen succes had. Op school had hij maar één interesse: de lessen muziek van Meester Demeyere. Voor het eindexamen bestudeerde hij hoe Edith Piaf haar chansons bracht. Hij imiteerde haar en won de beste cijfers van de klas. Bij de zeescouts verbaasde hij zijn Franstalige vriendjes op een kamp in Wallonië met een recital van Piaf. Een accordeonist hoorde hem zingen en stelde hem voor aan Firmin Steyaert die destijds met een combo doorheen Vlaanderen toerde op feesten en amusementsavonden. Crucke werd de vaste zanger van het orkest en bracht op zijn veertiende zijn eerste solo-single uit: "Dromen". Ondertussen was hij ingeschreven in de Gentse Kappersschool. Hij volgde opleiding tot kapper en werkte als leerling in diverse salons van de Stad. Hij ging drie jaar later les notenleer volgen aan het Koninklijk Conservatorium te Gent. Liane Soudan, de lerares, was begeesterd door zijn stem en liet hem auditeren in de Opera van Gent. Crucke kreeg op zijn zeventiende als jongste solist van het huis een contract voor koor en kleine rollen. Een jaar later werd hij bevorderd tot eerste Tenore Buffo. Hij had na enkele jaren een vijftigtal rollen op zijn repertoire en speelde gemiddeld 150 voorstellingen per theaterseizoen onder de directie van Locufier, Lottigiers, Martelli, Vanden Broecke enz.

Operazanger

[bewerken | brontekst bewerken]

Crucke was eerste tenor buffo bij achtereenvolgens de Opera van Gent, Opera van Vlaanderen en de Vlaamse Opera. Bij de fusie van de Antwerpse en Gentse gezelschappen en het faillissement van de stichting verloor hij net zoals zijn collega-zangers, -zangeressen en -musici zijn vaste baan. In tegenstelling tot vele anderen weigerde Crucke toen een wettelijke regeling maar verkoos om een nieuwe carrière te starten. Hij had ondertussen 52 rollen op zijn vaste repertoire en was regelmatig te gast in Operettetheaters in Duitsland en Oostenrijk. Hij kreeg de award voor beste interpretant in een Beethoven-productie op het Festival van Passau (Duitsland) waar hij Jacquino zong in "Fidelio"

Televisie & Radio

[bewerken | brontekst bewerken]

Zo werd Crucke door de BRT opgemerkt. In een mum van tijd werd hij een televisiepersoonlijkheid. Hij was regelmatig te gast in diverse programma's en had zijn eigen show Tijd voor Koen, waarin licht-klassieke muziek, opera en operette aan bod kwamen. Hij was onder andere ook een vast panellid in het spelprogramma Zeg Eens Euh!. Daarnaast was hij regelmatig te gast in programma's bij onder meer ZDF (Duitsland), ORF (Oostenrijk), VARA, VPRO. Ook bij VRT-zender Radio 2 had hij zijn eigen show Serenade. Hij stond er aan de wieg van het destijds populaire programma "De Zoete Inval". Hij fungeerde als panellid en zanger in meer dan honderd afleveringen van deze show.

Bij kinderen is Crucke bekend als kapper Albert Vermeersch (bijnaam Alberto Vermicelli) in de tv-jeugdserie Samson en Gert.

Op 6 juni 2006 maakte Crucke bekend dat hij wegens tijdgebrek en andere activiteiten even een stap opzij moest zetten en zodoende niet langer aan de theatershows rond Samson en Gert kon deelnemen. Hij bleef echter een losse medewerker van Studio 100. In 2008 keerde hij terug als Alberto. Er werd trouwens ook een bioscoopfilm rond het duo gemaakt waarin hij meespeelt, Hotel op stelten.

In 2008 nam Crucke deel aan het VTM-dansprogramma Sterren op de Dansvloer. Hij was tijdens het najaar te zien in een nieuwe productie van de Vlaamse Opera.

Hij was gedurende de eerste drie seizoenen vast jurylid voor de audities van de Ketnet-musicals.

Politiek

[bewerken | brontekst bewerken]

Crucke was tussen 2000 en 2006 tijdens één legislatuur lid van de gemeenteraad van Gent voor de liberale partij VLD.

Privéleven

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 26 maart 2004 trad hij in het huwelijk met manager Jan Gheysens, sedert 1969 zijn levensgezel. Hij was een van de eerste Bekende Vlamingen die gebruik maakten van het toen net gelegaliseerde homohuwelijk. Zij hebben samen via legale weg een volwassen zoon geadopteerd. Dat was de allereerste adoptie binnen deze context in België.

Crucke heeft een patissieropleiding gevolgd en is ook nog effectief kapper geweest.[1]

Populaire muziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Crucke bracht een reeks cd's uit onder het label van EMI, later Alora-Music en tegenwoordig[(sinds) wanneer?] CNR-Music.

In 2021 bracht hij samen met Louis Flion het feestlied Helemaal Koekoek uit.

Theater

[bewerken | brontekst bewerken]

Na het failliet van de Vlaamse Opera en het collectief ontslag van alle medewerkers werd hem meteen een contract aangeboden als acteur bij het Nederlands Toneel Gent onder toenmalig directeur Jef Demedts. Crucke speelde er gedurende drie seizoenen mee in diverse prestigieuze producties waaronder het befaamde "Dokter Devuyst" van Bart Peeters en Jan Leyers waarin hij een van de hoofdrollen interpreteerde: Armando Dio, alias God. Hij speelde onder andere in NTG, KVS-Brussel en KNS Antwerpen onder de regie van Manfred Karge, Bart Peeters, Jef Demedts, Dirk Tanghe, Hugo Vanden Berghe enz.. Na drie seizoen besloot Crucke om zijn contract niet te verlengen omdat hij als zanger een andere carrière beoogde.

Crucke is ook bekend geworden door zijn monologen. Hij begon de reeks met Honger, een ludieke visie op afslanken en koken. Daarna volgde Cri-Cri, een dramatische kijk op het leven van een aftandse travestiet. In 2005 was hij te zien in Caruso, een vrije bewerking van het leven van de beroemde tenor Enrico Caruso.

Hij speelt ook mee in musicalproducties. Hij was onder andere te zien in de Vlaamse versie van Beauty & the Beast. Glen Casale (Broadway-regisseur) zag hem aan het werk en loofde hem voor zijn professionaliteit. In een interview met de krant De Standaard noemde Casale hem wereldwijd de beste vertolker van de rol van Maurice in die musical.

Van november 2007 tot maart 2008 speelde Crucke de rol van de koning in de musical Assepoester, eerst op Nederlandse bodem in de Efteling, daarna in de Stadsschouwburg Antwerpen. Hij ontving in 2008 voor deze rol de Musical Award voor beste acteur/zanger in een bijrol.

Vanaf september 2008 speelde en zong hij de rol van Max Detweiler in The Sound of Music. Deze productie van V&V Entertainment in samenwerking met het Efteling Theater liep tot juli 2009 in Nederland, kwam daarna naar Vlaanderen en keerde vervolgens terug naar Nederland. In 2010 werd de tournee ten slotte afgesloten met een reeks voorstellingen in Vlaanderen. Crucke speelde 600 keer Oom Max in deze productie.

Sinds jaren brengt hij van tijd tot tijd samen met minister van staat en oud-NAVO-secretaris-generaal Willy Claes, in diens hoedanigheid als pianist, een licht, gemengd liedjesprogramma dat bijzonder geliefd is bij het publiek.

Bij amateurgezelschap "Het Belcantogezelschap van Sint-Niklaas" speelde Crucke in 2010 mee in de operette Im Weissen Rössl en in 2012 en Een Nacht in Venetië (Eine Nacht in Venedig). Hij speelde ook diverse rollen in musicals zoals 'Alice in Wonderland', in 3D, met K3. Hij speelde en zong verschillende rollen in de producties van Minth, een jong gezelschap uit Brasschaat dat hedendaagse versies brengt van operette en musical. Hij werkt graag samen met regisseur Frank Van Laecke met wie hij de verruiming van het operavak ervaart als een nieuw gegeven voor de toekomst.

Crucke toerde twee jaar lang in de Culturele centra met het populaire programma "Brasserie Nostalgie" waarin hij samen met Margriet Hermans populaire muziek bracht, doorspekt met humor, conferences en verhalen.

Hij heeft in Luk De Bruyker (Pierke Pierlala) een schitterende collega ontdekt met wie hij sedert de Gentse Feesten 2017 een nieuw programma samenstelde, doorspekt van poëzie en muziek met betrekking tot Gent en de Gentse ziel. Dit nieuwe elan kreeg zijn vervolg in onder andere "Twee Hieres van Stand" en een overzicht van 100 jaar volks muziektheater in Gent onder de titel "Revue".

Een absoluut hoogtepunt uit zijn carrière was de musical "La Cage aux Folles" die in Oktober 2019 in première ging in Theater Elckerlyc in Antwerpen. Hij speelde en zong hierin de hoofdrol Zaza in een productie van Deep Bridge en onder regie van Stany Crets met als tegenspeler acteur Koen Van Impe. De pers en media waren laaiend enthousiast over deze interpretatie en bejubelden die als "wereldklasse".

Boeken en columns

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2002 en 2007 bracht hij een boek uit over de diëten waarmee hij zo'n 50 kilo afviel. Zijn ervaringen hierover bundelde hij in het in België bijzonder populaire boek 33 kilo later. Hij schreef acht boeken over gezonde keuken. In totaal werden hiervan meer dan 250.000 exemplaren verkocht. Titels: "33 Kilo later", "De Kilo's onder controle" (World Cookbook Award 2002), "Koen en de Kookkids" (bekroond tot beste kinderkookboek van Nederland), "Heerlijk Grieks", "Heerlijk Italiaans", "Heerlijk Spaans", "De geheime adresjes van Koen Crucke". In september 2017 kwam een nieuw boek van zijn hand uit in Vlaanderen en Nederland. In "Verhalen uit het Kapsalon" geeft hij een bloemlezing van de grote en kleine menselijke verhalen die kappers te horen krijgen van hun klanten.

Op verzoek van uitgeverij De Eenhoorn schreef hij het boek Oooh van Opera, dat als steun kon fungeren bij muzieklessen over de lyrische kunst bedoeld voor kinderen vanaf 8 jaar. Het boek geeft informatie over het maken van operavoorstellingen, over de werking van een operahuis en over de inhoud van enkele operawerken waarin kinderen voorkomen. Het boek werd met enthousiasme onthaald door de internationale operagemeenschap en werd vertaald naar het Engels, Duits, Italiaans, Koreaans en Frans.

Zijn nieuwste boek "Verhalen uit het Kapsalon" vindt zijn oorsprong in de drie jaar waarin hij daadwerkelijk kapper was (lang voor Alberto in "Samson & Gert" aan bod kwam). Crucke heeft destijds een hele reeks verhalen genoteerd: vaak intieme verhalen van klanten tijdens hun bezoek aan de kapper. Crucke heeft tot op vandaag heel wat vrienden onder de professionele kappers. Die vertellen hem vaak wat de klanten vandaag de dag[(sinds) wanneer?] allemaal kwijt willen in hun salon. Dit boek geeft een reflectie van die verhalen, gespreid over verschillende generaties. Emotie, hilariteit, intieme bekentenissen, mooie momenten van vriendschap: een greep uit de gevoelens die je al lezend zal ontdekken. Het boek is uitgegeven bij Manteau.

Hij schreef tijdens de jaren negentig columns voor Panorama/De Post en Flair.

Musicals en operettes

[bewerken | brontekst bewerken]

Trivia

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Schilder Michaël Borremans verklaarde in een Humo-interview uit 2006 met Rudy Vandendaele dat hij zich voor zijn schilderij From Telly (2003) liet inspireren door een Samson en Gert-aflevering waarin Crucke als Alberto Vermicelli een tutu draagt.[2]
  • Crucke verhuisde naar De Haan in 2011 en woont er met zijn man Jan.
  • Op 3 maart 2012 was hij te gast in Ketnet King Size, dat toen in het teken stond van Klara 4 kids.
  • In 2017 gaf Crucke aan dat zijn personage in Samson&Gert op mannen valt.
  • In 2021 stond Koen Crucke samen met Louis Flion op nummer 1 in de EK-song Top 6 van Q-Music met het lied Helemaal Koekoek.
  • In 2022 Kreeg Crucke als verdienstelijke inwoner van De Haan de Grote Pluim uitgereikt.
[bewerken | brontekst bewerken]