La Princesse de Clèves (film)

La Princesse de Clèves
Regie Jean Delannoy
Producent Robert Dorfmann
Scenario Jean Delannoy
Jean Cocteau
Hoofdrollen Marina Vlady
Jean-François Poron
Jean Marais
Muziek Georges Auric
Montage Henri Taverna
Cinematografie Henri Alekan
Première 22 maart 1961 Vlag van Frankrijk Frankrijk
15 september 1961 Vlag van Italië Italië
Genre Drama, historische film
Speelduur 113 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Italië Italië
Opname­locaties kasteel van Chambord en Montlouis-sur-Loire
Aantal bezoekers 3.428.237 Vlag van Frankrijk Frankrijk
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

La Princesse de Clèves is een Frans-Italiaanse film van Jean Delannoy die werd uitgebracht in 1961.

Het scenario is gebaseerd op de gelijknamige roman (1678) van Madame de La Fayette.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Aan het hof van koning Henri II de France worden liefdesintriges aangegaan en beëindigd. Dat wekt heftige gevoelens op. Zo wordt de koningin, Catherine de Médicis, het hof gemaakt door de vidame de Chartres terwijl ze zelf waanzinnig jaloers is op Diane de Poitiers, de minnares van haar echtgenoot.

Zo wordt ook de jonge deugdzame vrouw van de prins van Clèves heel verliefd op de verleidelijke hertog van Nemours. De veel oudere prins aan wie de prinses van Clèves trouw heeft gezworen, houdt erg veel van haar. Hij beseft echter dat zij geen diepe liefde voor hem koestert en dat hun huwelijk steunt op een goede verstandhouding. Ze biecht hem haar gevoelens voor de hertog van Nemours op maar ze is niet van plan haar belofte te breken.

Acteur Personage
Marina Vlady de prinses van Clèves
Jean-François Poron Jacques de Savoie, hertog van Nemours
Jean Marais de prins van Clèves
Henri Piégay de vidame de Chartres
Lea Padovani Catherine de Médicis, de koningin
Piéral de Chastelard, de nar
Annie Ducaux Diane de Poitiers
Raymond Gérôme Henri II de France, de koning
Georges Lycan de huismeester
Jacques Hilling de dokter