Het geslacht werd in 1869 beschreven door de Zwitserse entomoloogHenri de Saussure, die het de naam Liturgousa gaf. Na een ongeautoriseerde spellingswijziging raakte vanaf 1900 de schrijfwijze Liturgusa in zwang. Deze schrijfwijze is in 2014 als geslachtsnaam erkend.[3]
Opmerkelijk aan het gedrag van de bidsprinkhanen van het geslacht Liturgusa is dat ze niet in hinderlaag wachten tot prooien dicht genoeg naderen, maar een actieve jachtmethode toepassen en gebruik maken van hun loopsnelheid om prooien te vangen.[4]
↑ ab(en) Otte, Daniel; Lauren Spearman & Martin B.D. Stiewe, genus Liturgusa Saussure, 1869. Mantodea Species File Online. Version 5.0/5.0. Gearchiveerd op 19 december 2018. Geraadpleegd op 19 september 2019.
↑(en) Svenson, Gavin J. (2014). Revision of the Neotropical bark mantis genus Liturgusa Saussure, 1869 (Insecta, Mantodea, Liturgusini). ZooKeys390: 1–214. DOI: 10.3897/zookeys.390.6661.
↑(en) Svenson, Gavin J. (1 maart 2014). Liturgusa Saussure, 1869 (Insecta, Mantodea, liturgusidae): conservation as a justified emendation. Bulletin of Zoological Nomenclature71 (1): 60-66 (International Commission on Zoological Nomenclature). ISSN: 0007-5167. DOI: 10.21805/bzn.v71i1.a6.
(en) Roskov Y.; Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., DeWalt R.E., Decock W., Nieukerken E. van, Zarucchi J., Penev L., (eds), Liturgusa[dode link]. Species 2000 & ITIS Catalogue of Life, 2019 Annual Checklist. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. Geraadpleegd op 19 september 2019.