Lucien Barbarin | ||||
---|---|---|---|---|
Lucien Barbarin deelt handtekeningen uit na een optreden met Harry Connick Jr (2008)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 17 juli 1956 | |||
Geboorteplaats | New Orleans | |||
Overleden | 30 januari 2020 | |||
Werk | ||||
Genre(s) | Jazz | |||
Instrument(en) | Trombone | |||
Officiële website (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Lucien Barbarin (New Orleans, Louisiana, 17 juli 1956 - aldaar, 30 januari 2020) was een Amerikaanse trombonist in de New Orleans-jazz. Barbarin heeft getoerd met de Preservation Hall Jazz Band en was een lid van het orkest van Harry Connick Jr.
Barbarin maakte zijn debuut toen hij zes was, in de Onward Brass Band van zijn oudoom Paul Barbarin. In de jaren zestig ging hij ook andere instrumenten spelen, waaronder tuba en drums.[1] In 1971 richtte hij met zijn neef de Fairview Baptist Christian Church Band op. Hij werkte in allerlei gelegenheden in Bourbon Street, maar speelde tevens in streetparades en op festivals. In 1976 maakte hij zijn eerste opnames, met de 'Hurricane Jazz Band'. Hij werkte jarenlang met 'June Gardner and the New Orleans Finest'. Begin jaren tachtig toerde hij in Europa, waarbij hij ook Nederland aandeed: in Amsterdam verkreeg hij de titel 'Honorary Goodwill Ambassador of Amsterdam'. In 1988 verscheen zijn eerste album. Hij gaf talloze voorstellingen voor schoolkinderen. In 1990 werd hij lid van het orkest van Harry Connick Jr, waarmee hij in de loop der jaren veel heeft getoerd en opgenomen. Hij werkte samen met Wynton Marsalis, onder andere tijdens de afsluiting van de Olympische Spelen in Atlanta (Georgia) in 1996. Hij heeft verder gespeeld met onder andere Dr. Michael White, Dianne Reeves, Doc Cheatham en Lionel Hampton. Hij heeft veel in het buitenland getoerd en onder andere gespeeld op het North Sea Jazz Festival.
In New Orleans speelde hij met lokale musici en gaf aandacht aan zijn gezin met vijf kinderen. In november 2018 kreeg hij kanker. Hij overleed op 63-jarige leeftijd in 2020.
als leider:
als 'sideman':