Lutetium-177 | ||||
---|---|---|---|---|
Algemeen | ||||
Element | lutetium (Lu) | |||
Nuclide | 177Lu | |||
Aantal protonen | 71 | |||
Aantal neutronen | 106 | |||
Nuclidische gegevens | ||||
Nuclidenmassa | 176,943758055 u | |||
Spin | 7/2+ | |||
Bindingsenergie | 8,053478 MeV | |||
Massaoverschot | −52,389034 MeV | |||
Vervalgegevens | ||||
Type verval | β−-verval | |||
Halveringstijd | 6,647 dagen | |||
Vervalenergie | 500,589 keV | |||
Vervalproduct | hafnium-177 | |||
Isotopen van lutetium | ||||
|
Lutetium-177 of 177Lu is een onstabiele radioactieve isotoop van lutetium, een lanthanide. Dit isotoop komt van nature niet voor op Aarde.
Lutetium-177 kan ontstaan door radioactief verval van ytterbium-177.
Lutetium-177 vervalt door β−-verval tot de stabiele isotoop hafnium-177:
De halveringstijd bedraagt 6,6 dagen.
Lutetium-177 wordt onderzocht als een mogelijke behandeling bij gemetastaseerde tumoren.[1] Een onderzoek uit 2020 richtte zich voornamelijk op de behandeling van prostaattumoren, waarbij het radioisotoop lutetium-177 met prostaat-specifieke moleculen (zoals het PSMA-617) wordt gelinkt om zo de tumor zeer specifiek te gaan behandelen.[2]