Mag Bodard

Mag Bodard
Mag Bodard in 1972
Mag Bodard in 1972
Algemene informatie
Volledige naam Marguerite Perato
Geboren Turijn, 3 januari 1916
Overleden 26 februari 2019
Land Frankrijk
Werk
Jaren actief 1962 - 2006
Beroep Filmproducent en televisieproducent
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Mag Bodard (Turijn, 3 januari 1916 – Neuilly-sur-Seine, 26 februari 2019) was een Frans-Italiaanse film- en televisieproducente. Haar productiemaatschappij droeg eerst de naam 'Parc Film' (1963-1972), daarna 'Ciné Mag Bodard' ('Cinémag').

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Journaliste

[bewerken | brontekst bewerken]

Mag Bodard werd in Turijn geboren als Marguerite Perato. Ze was correspondente voor het tijdschrift Elle in Indochina. In 1962 trouwde ze met schrijver en journalist Lucien Bodard met wie ze zich in Parijs vestigde. Door zijn toedoen werd ze redactrice van het algemeen dagblad France-Soir. Daar leerde ze journalist en televisieproducent Pierre Lazareff kennen.

Filmproducente

[bewerken | brontekst bewerken]

Vermits Lazareff haar niet betrok in het televisiemagazine Cinq colonnes à la une stuurde Bodard haar carrière uit in de richting van de filmwereld. Met haar tweede productie, Les Parapluies de Cherbourg (1964), de volledig gezongen musicalfilm van de jonge talentrijke Jacques Demy behaalde ze meteen de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes (1964) en lanceerde ze zo de carrière van Demy en van hoofdactrice Catherine Deneuve.

Gesterkt door dit succes verzorgde ze de productie van Les Demoiselles de Rochefort en Peau d'Âne, twee andere successen van Demy. Ze nam ook de productie waar van verscheidene films van andere persoonlijke en eigenzinnige cineasten zoals Robert Bresson, Agnès Varda, de vrouw van Demy, Jean-Luc Godard en André Delvaux. Ze moedigde jonge talenten aan zoals Michel Deville (vier films) en Claude Miller van wie ze zijn debuut, het drama La Meilleure Façon de marcher, produceerde. Samen met onder meer François Truffaut en Claude Berri gaf ze ook Maurice Pialat de kans het psychologisch kinderdrama L'Enfance nue (1968), zijn eerste langspeelfilm, te draaien. Deville's toenmalige coscenarist Nina Companeez mocht eveneens op Bodard rekenen toen ze overschakelde naar de filmregie: Bodard produceerde haar eerste drie films.

Televisieproducente

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1977 maakte ze na 15 jaar een einde aan haar activiteiten als filmproducente. Ze schakelde over op de televisiewereld waar haar maatschappij onder meer meerdere series en films van ouwe getrouwe Nina Companeez produceerde.

Filmografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Film

[bewerken | brontekst bewerken]

Televisie

[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Mag Bodard: L'Indochine, c'est aussi comme ça, collection l'Air du Temps, Gallimard, 1954
  • Philippe Martin: Mag Bodard. Portrait d'une productrice , Grandvilliers, Le Toura verte, 2013

Documentaire

[bewerken | brontekst bewerken]