Marc Verwilghen | ||||
---|---|---|---|---|
Volledige naam | Marc Ernest Elisabeth Robert Juliette Verwilghen | |||
Geboren | Dendermonde, 21 september 1952 | |||
Kieskring | West-Vlaanderen | |||
Regio | Vlaanderen | |||
Land | België | |||
Partij | PVV / VLD / Open Vld | |||
Functies | ||||
1983 - 1999 | Gemeenteraadslid Dendermonde | |||
1991 - 1999 | Volksvertegenwoordiger | |||
1991 - 1999 | Secretaris Kamer van volksvertegenwoordigers[1] | |||
1992 - 1995 | Lid Vlaamse Raad[2] | |||
1995 - 1999 | Schepen Dendermonde | |||
1999 - 2003 | Minister van Justitie | |||
2003 - 2004 | Minister van Ontwikkelingssamenwerking | |||
2004 - 2007 | Minister van Economische Zaken, Buitenlandse Handel, Wetenschapsbeleid en Energie | |||
2007 | Gemeenteraadslid Knokke-Heist | |||
2007 - 2010 | Senator[3] | |||
https://web.archive.org/web/20070405044924/http://www.marcverwilghen.be/ | ||||
|
Marc Ernest Elisabeth Robert Juliette Verwilghen (Dendermonde, 21 september 1952) is een Belgisch advocaat en voormalig politicus voor de PVV en diens opvolger (Open) VLD.
Marc Verwilghen doorliep de Latijn-Griekse humaniora in het Koninklijk Atheneum te Dendermonde, vervolgens behaalde hij zijn kandidatuur in de rechten aan de Vrije Universiteit Brussel en zijn licentiaat in de rechten aan de Rijksuniversiteit Gent. Hij werd advocaat en in 1999 doctor honoris causa aan de Rijksuniversiteit Gent.
Verwilghen was van 1983 tot 1999 gemeenteraadslid van Dendermonde, waar hij van 1995 tot 1999 schepen was. Van 1991 tot 1999 was hij lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers. In deze functie was hij lid van de parlementaire onderzoekscommissie Mensenhandel, voorzitter van de Kamercommissie Justitie, van 1996 tot 1998 voorzitter van de onderzoekscommissies Dutroux-Nihoul en Vermoorde en Vermiste Kinderen. Ook was hij onderhandelaar bij het Octopusakkoord en de Wet voor een Geïntegreerde politie, die op 7 december 1998 tot stand kwam. Bij de verkiezingen van 1999 werd hij verkozen in de Senaat.
In de regeringen-Verhofstadt I en Verhofstadt II vervulde hij verschillende ministerfuncties. Zo was hij van 12 juli 1999 tot 11 juli 2003 minister van Justitie, van 12 juli 2003 tot 17 juli 2004 minister van Ontwikkelingssamenwerking en van 18 juli 2004 tot 20 december 2007 minister van Economische Zaken, Buitenlandse Handel, Wetenschapsbeleid en Energie. Eind 2000[4] verhuisde Verwilghen naar Knokke-Heist, waar hij in 2007 voor enkele maanden gemeenteraadslid was. In 2003 werd hij voor de kieskring West-Vlaanderen opnieuw verkozen in de Kamer. Daarna was hij van 2007 tot 2010 terug rechtstreeks verkozen senator.
Na zijn politieke carrière legde Verwilghen zich weer toe op zijn advocatenkantoor.
In 2013 werd hij onafhankelijk bestuurder van de Luxemburgse holding GMH van de omstreden en veroordeelde Brits-Iraakse zakenman Nadhmi Auchi. Verwilghen zelf zag geen graten in zijn bestuursfunctie.[5] Hij bleef bestuurder tot 2022.[6]
Ook ging Verwilghen aan de slag bij The European Azerbaijan Society (TEAS) België, later omgedoopt tot TEAS Benelux, waarvan hij in december 2014 directeur voor de Benelux werd. TEAS is een lobbyorganisatie die de culturele en handelsrelaties[7] met Azerbeidzjan probeert te bevorderen.[8] In september 2017 stopte Verwilghen bij TEAS wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar en omdat zijn arbeidsovereenkomst, die liep tot 30 september 2017 ophield.[9]
Sinds 6 juni 2010 is hij grootofficier in de Leopoldsorde.
Voorganger: Tony Van Parys |
Minister van Justitie 1999 - 2003 |
Opvolger: Laurette Onkelinx |
Voorganger: Eddy Boutmans |
Minister van Ontwikkelingssamenwerking 2003 - 2004 |
Opvolger: Armand De Decker |
Voorganger: Fientje Moerman |
Minister van Economische Zaken 2004 - 2007 |
Opvolger: Sabine Laruelle |
Voorganger: Fientje Moerman |
Minister van Buitenlandse Handel 2004 - 2007 |
|
Voorganger: Fientje Moerman |
Minister van Wetenschapsbeleid 2004 - 2007 |
Opvolger: Sabine Laruelle |
Voorganger: Fientje Moerman |
Minister van Energie 2004 - 2007 |
Opvolger: Paul Magnette |