Max Faulkner

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Herbert Gustavus Max Faulkner OBE (Bexhill, 29 juli 1916 – 26 februari 2005) was een Engelse beroepsgolfer

Faulkners vader was golfleraar en had een eigen golfbaan in Selsey. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende hij bij de RAF waar hij de conditietraining verzorgde.

De golfcarrière van Faulkner ontwikkelde zich in de periode tussen de Tweede Wereldoorlog en de oprichting van de Europese PGA Tour, hoewel hij in 1973 en 1974 nog een paar toernooien op de Tour speelde. Hij won zestien toernooien in Europa. Toen hij het Portugees Open won, was hij al 52 jaar en hoorde eigenlijk al bij de Seniors.

Zijn belangrijkste overwinning was het Brits Open in 1951. Het werd voor de eerste en laatste keer buiten Groot-Brittannië gespeeld. Hij won met een score van drie onder par.

Faulkner nam zelden het toegestane aantal van veertien golfclubs mee. Hij was een van de eerste spelers die opzettelijk een 'hook' of een 'slice' kon slaan, maar hij schijnt een collectie van 300 putters te hebben gehad, altijd op zoek naar de beste resultaten.

In 2001 werd Faulkner onderscheiden met de benoeming tot Officier in de Orde van het Britse Rijk. Hij overleed in 2005.

Gewonnen

1950: Sunningdale Foursomes
1951: Brits Open, British Masters
1952: Spaans Open
1953: Spaans Open, News of the World Match Play
1957: Spaans Open
1968: Portugees Open

Seniors

1968: PGA Seniors Championship
1970: PGA Seniors Championship

Teams

Penfold Toernooi: 1949 (met John Burton)
Ryder Cup: 1947, 1949, 1951, 1953, 1957 (winnaars)

Trivia

Max Faulkner werd door zijn kleindochter ook wel Moosh of Mooshtie genoemd [1].
Hij viel graag op, en droeg kleurrijke plus-four broeken.
Het Penfold Toernooi heeft bestaan van 1932-1974. Alleen in 1949 werd het toernooi in matchplay gespeeld.