Melvin Twellaar
| Melvin Twellaar | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Melvin met de Nederlandse vlag bij een huldiging
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Persoonlijke informatie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Naam | Melvin Twellaar | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Geboortedatum | 23 december 1996 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Geboorteplaats | Den Horn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Nationaliteit |  Nederland
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lengte | 2,00 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sportieve informatie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Discipline |  Roeien
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Onderde(e)l(en) | dubbeltwee | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Club | KGR De Hunze en G.S.R. Aegir | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Olympische Spelen | 2020, 2024 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Medailles | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Melvin Twellaar (Den Horn, 23 december 1996) is een Nederlands roeier, die bij de Olympische Spelen van 2020 en 2024 zilver wist te behalen in de dubbeltwee. In 2022 werd hij bij de Europese Kampioenschappen in München kampioen in de skiff.[1] Bij de Wereldkampioenschappen van 2023 in Belgrado behaalde hij samen met Stef Broenink overtuigend het goud in de dubbeltwee.[2]
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Twellaar werd geboren in Den Horn en kwam via een zomercursus terecht bij roeivereniging KGR De Hunze.[3] Hij bleek talent te hebben. Zo won hij op 17-jarige leeftijd zilver op de wereldkampioenschappen onder 19-jaar. Als junior maakte Twellaar de overstap naar G.S.R. Aegir. Eind 2018 werd hij uitgenodigd om in Amsterdam met de nationale selectie mee te trainen. Daar werd hij gekoppeld aan Stef Broenink, die net zijn plaats in de dubbelvier was kwijtgeraakt.
Al snel bleken Twellaar en Broenink beter dan de eerste Nederlandse dubbeltwee bestaande uit Niki van Sprang en Amos Keijser. Dat koppel kreeg nog wel de voorkeur voor de Wereldkampioenschappen in 2019, maar stelde daar teleur met een zevende plaats, waarmee zij niet aan de kwalificatie-eisen van NOC*NSF voldeden voor de Olympische Spelen. Begin 2020 werden Twellaar en Broenink aangewezen als koppel voor de Spelen, hoewel zeker Broenink ook goed was in de skiff. Dat dit een juiste keuze was, bewees het duo met een gouden medaille op de Europese kampioenschappen in het najaar van 2020.[4] Het jaar daarop wonnen zij zilver in het Italiaanse Varese.[5]
Broenink en Twellaar wonnen in juli 2021 op de Olympische Spelen in Tokio een zilveren medaille; de Franse dubbeltwee was 0,2 seconde sneller.[6]
Bij de Europese Kampioenschappen in 2022 in München wist Twellaar in een sterk veld verrassend[7] in de eindsprint zowel de olympisch kampioen Stefanos Douskos als de regerend wereldkampioen Oliver Zeidler te verslaan en daarmee het goud te behalen,[8] als eerste Nederlandse man sinds 93 jaar.[1] Op de Wereldkampioenschappen 2022 in het Tsjechische Račice haalde Twellaar het zilver, ditmaal achter Zeidler.[9]
Persoonlijk
[bewerken | brontekst bewerken]Twellaar studeert pedagogiek aan de Hogeschool van Amsterdam.[10] Hij heeft een relatie met roeister Martine Veldhuis.[11]
Resultaten
[bewerken | brontekst bewerken]Olympische Zomerspelen
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Plaats | Resultaten |
|---|---|---|
| 2024 |  Parijs |
 in de dubbeltwee
|
| 2020 |  Tokio |
in de dubbeltwee
|
Wereldkampioenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Plaats | Resultaten |
|---|---|---|
| 2022 |  Račice |
in de skiff
|
| 2023 |  Belgrado |
 in de dubbeltwee
|
Europese kampioenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Plaats | Resultaten |
|---|---|---|
| 2020 |  Poznań |
in de dubbeltwee
|
| 2021 |  Varese |
in de dubbeltwee
|
| 2022 |  München |
in de skiff
|
| 2023 |  Bled |
 in de dubbeltwee
|
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Profiel Melvin Twellaar op Roeien.nl
- (en) profiel van Melvin Twellaar op WorldRowing.com
- Toproeier Twellaar begeleidt jongeren in de Bijlmer: 'Hele andere wereld', NOS, 29 mei 2022
- ↑ a b Van Lakerveld, Erik, Met de vermoeidheid van het harde trainen nog in het lijf presteren de roeiers boven verwachting. De Volkskrant (14 augustus 2022). Gearchiveerd op 15 augustus 2022. Geraadpleegd op 15 augustus 2022.
- ↑ WK-goud voor Twellaar en Broenink in dubbeltwee, zilver voor Holland Acht en Van Dorp. NOS (10 september 2023). Gearchiveerd op 10 september 2023. Geraadpleegd op 10 september 2023.
- ↑ Elderman, Henk, Roeier Twellaar wil op zout water in Tokio medaille pakken. RTV Noord (15 juli 2021). Gearchiveerd op 31 augustus 2023. Geraadpleegd op 4 mei 2024.
- ↑ Van der Wilt, Tom, Met het duo Broenink en Twellaar heeft roeien er nóg een olympische kanshebber bij. Trouw (12 oktober 2020). Gearchiveerd op 15 augustus 2022. Geraadpleegd op 15 augustus 2022.
- ↑ Melvin Twellaar en Stef Broenink roeien olympisch record in dubbeltwee. De Telegraaf (23 juli 2021). Gearchiveerd op 16 augustus 2022. Geraadpleegd op 16 augustus 2022.
- ↑ Roeiers Twellaar en Broenink winnen olympisch zilver in dubbeltwee. NRC (28 juli 2021). Gearchiveerd op 15 augustus 2022. Geraadpleegd op 15 augustus 2022.
- ↑ Florijn en Twellaar bezorgen succesvolle roeiploeg dubbel goud op EK. Het Parool (14 augustus 2022). Geraadpleegd op 15 augustus 2022.
- ↑ Roeigoud voor superieure Florijn, Twellaar Europees kampioen na zenuwenspel. NOS (14 augustus 2022). Gearchiveerd op 15 augustus 2022. Geraadpleegd op 15 augustus 2022.
- ↑ Florijn eerste Nederlandse wereldkampioene skiff, Oranje eindigt op tien medailles. NOS (25 september 2022). Gearchiveerd op 25 september 2022. Geraadpleegd op 25 september 2022.
- ↑ Slapen op een berg. www.hva.nl (15 april 2024). Geraadpleegd op 18 september 2024.
- ↑ Bogt, Arjan, te, Vroeger samen in de boot, nu juicht Marike voor tweelingzus Martine: ‘Als alles klopt, kunnen ze een medaille pakken’. Tubantia (31 juli 2024). Geraadpleegd op 18 september 2024.