Mike Wofford | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | San Antonio (Texas), 25 februari 1938 | |||
Geboorteplaats | San Antonio | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Werk | ||||
Genre(s) | jazz | |||
Beroep | muzikant, componist | |||
Instrument(en) | piano | |||
(en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Mike Wofford (San Antonio (Texas), 25 februari 1938)[1][2] is een Amerikaanse jazzpianist en componist.
Wofford groeide op in San Diego (Californië) en had zijn eerste professionele optredens met James Moody in het Lighthouse Cafe in Hermosa Beach en behoorde later tot de bands van Shelly Manne en Shorty Rogers. In de daaropvolgende jaren werkte hij met muzikanten als Zoot Sims, Joe Pass, Barney Kessel, Robert Conti, Harry 'Sweets' Edison, Eddie 'Cleanhead' Vinson en Bud Shank. Vanaf 1979 begeleidde hij de zangeres Sarah Vaughan en trad later op met Benny Carter. In 1989 werkte hij aan All That Jazz, het laatste studioalbum van Ella Fitzgerald, waarmee hij tot 1992 toerde. Ook begeleidde hij zangeres Lorez Alexandria met zijn kwartet. Daarna werd hij lid van de band van Kenny Rankin. Als huispianist van de jazzclubs van Elario en het Horton Grand Hotel in San Diego speelde hij o.a. met Kenny Burrell, Benny Golson, Art Farmer, Charlie Haden, Slide Hampton, Clifford Jordan en Ray Brown. Hij leidt zijn eigen bands en is co-leader van een kwartet met zijn vrouw, de fluitiste Holly Hofmann[3]. In 2000 speelde hij in een trio met Anthony Ortega en Joe LaBarbera (Scattered Clouds).
Met Elek Bacsik
Met Kenny Burrell
Met Gil Fuller
Met John Klemmer
Met Shelly Manne
Met Oliver Nelson
Met Howard Roberts
Met Sonny Stitt
Met Gerald Wilson