Monnette Sudler
| Monnette Sudler | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Monnette Leigh Sudler, geb. Monnette Goldman | |||
| Geboren | 5 juni 1952 | |||
| Geboorteplaats | Philadelphia | |||
| Overleden | 21 augustus 2022 | |||
| Overlijdensplaats | Philadelphia | |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | jazz | |||
| Beroep | muzikante, zangeres, componist | |||
| Instrument(en) | gitaar | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Monnette Leigh Sudler (Philadelphia (Pennsylvania), 5 juni 1952 – aldaar, 21 augustus 2022)[1][2] was een Amerikaanse jazzmuzikante (zang, gitaar) en componist.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Sudler, afkomstig uit een muzikaal gezin, kreeg aanvankelijk pianolessen. Op 15-jarige leeftijd schakelde ze over op de gitaar en kreeg eerst les van haar vader Truman W. Sudler, daarna richtte ze zich tot de folkmuziek voordat ze overstapte op jazz. Na haar studie compositie en arrangement aan het Combs College of Music[3], studeerde ze in 1970 en 1971 af aan de Berklee School of Music. In die tijd werd ze beroepsmuzikant. Ze speelde eerst met Khan Jamal's[4] Sounds of Liberation[5] en later met Sunny Murray's Untouchable Factor. Nadat ze met de bigband van Sam Rivers op het Newport Jazz Festival verscheen, kon ze in 1977 haar debuutalbum Brighter Days for You opnemen, het jaar daarop toerde ze met haar eigen band door Europa. Ze maakte ook deel uit van het project Dameronia van Philly Joe Jones (dat deed denken aan de muziek van Tadd Dameron[6]) en van het Change of the Century Orchestra, waarmee ze in 1987 optrad op de Berlin Jazz Days[7]. Ze heeft gewerkt met muzikanten als Grover Washington jr., Steve Turre, Reggie Workman, Cecil McBee en Hamiet Bluiett. Naast jazz met haar kwartet of kwintet, speelt ze ook blues met haar Monnette Sudler Blues Express. In 2003 voltooide ze een verdere opleiding aan de Temple University. Begin 2010 dwongen ademhalingsproblemen haar haar concertactiviteiten ernstig te beperken.
Sudler overleed op 21 augustus 2022 in haar huis in Germantown, een buitenwijk van Philadelphia. Ze leed aan kanker en werd 70 jaar oud.[8]
Prijzen en onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]Sudler ontving de David P. Richardson Achievement Award en de Shirley Chisom Award van het National Political Congress of Black Women.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 1976: Time for a Change (Steeplechase Records)
- 1977: Brighter Days for You (Steeplechase Records)
- 1978: Live in Europe (Steeplechase Records)
- 1990: Other Side of the Gemini (Hardly)
- 1998: Just One Kiss (MSM)
- 2005: Meeting of the Spirits (Philly Jazz)
- 2008: Let the Rhythm Take You (MSM)
- 2009: Where Have All the Legends Gone? (Heavenly Sweetness)
- ↑ (en) Monnette Sudler. New Music USA. Geraadpleegd op 15-05-2021.
- ↑ (en) hsblakeslee, Hometown Hero: Monnette Sudler. Jazz Philadelphia (31 maart 2021). Gearchiveerd op 15-5-2021. Geraadpleegd op 15-05-2021.
- ↑ Ron Wynn (1994). All Music Guide to Jazz. Miller Freeman, San Francisco. ISBN 978-0-87930-308-2.
- ↑ Khan Jamal, “Infinity”. Bandcamp Daily (16 april 2021). Geraadpleegd op 15-05-2021.
- ↑ (en) Sounds Of Liberation – Sounds Of Liberation | Soul Jazz Records. soundsoftheuniverse.com. Geraadpleegd op 15-05-2021.
- ↑ (en) Dameronia. ISBN 978-0-472-11413-9.
- ↑ (en) Jazzfest Berlin. Europe Jazz Network (24 mei 2016). Geraadpleegd op 15-05-2021.
- ↑ (en) Monnette Sudler, trailblazing guitarist and Philadelphia jazz luminary, has died at 70. WRTI (22 augustus 2022).
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Monnette Sudler op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.