Nigerophiidae

Nigerophiidae Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Krijt tot Midden-Eoceen
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Reptilia (Reptielen) Orde: Squamata Onderorde: Serpentes
Familie
Nigerophiidae
Portaal    Biologie Herpetologie

De Nigerophiidae^[1] zijn een familie van uitgestorven slangen, waarvan de fossiele overblijfselen zijn gevonden in Afrika, Azië, Madagaskar en Europa in bodems die tussen het Laat-Krijt en het Midden-Eoceen (ongeveer 85 - 45 miljoen jaar geleden) zijn ontstaan.

Beschrijving

Deze slangen waren klein van formaat en waren meestal niet langer dan een meter. Ze staan vooral bekend om hun kenmerkende wervels: ze werden gekenmerkt door de aanwezigheid van horizontale of enigszins schuine condylaire assen, door het bovenste deel van het structureel eenvoudige zygantrum, door bijna verticale zijwanden van de achterste wervelboog, door de gewrichtsfacetten van de kleine en schuin georiënteerde prezygapophyses. Over het algemeen waren de wervels nogal langwerpig en waren er geen pterapophyses (zijuitsteeksels gelijken op vleugels), afwijkend van de verwante Palaeophiidae.

Classificatie

De familie Nigeropheidae werd in 1975 benoemd door Rage om plaats te bieden aan het geslacht Nigerophis uit het Paleoceen van Niger. Talrijke andere archaïsche slangen werden aan deze familie toegewezen, zoals Woutersophis van het Midden-Eoceen van België, Nubianohis van het Laat-Krijt van Soedan, Indophis van het Laat-Krijt van India en Madagaskar, Kelyophis van het Laat-Krijt van Madagaskar, Amananulam van het Paleoceen van Mali en Nessovophis van het Vroeg-Eoceen van Kazachstan. Fossielen uit het Vroeg-Cenomanien van Marokko en het Laat-Eoceen van Kazachstan zijn ook met enige twijfel toegewezen aan de familie Nigeropheidae.

De Nigerophiidae worden beschouwd als een archaïsche groep van de Alethinophidia, misschien gerelateerd aan de Paleophiidae.

Paleo-ecologie

De vorm van de wervels van deze slangen geeft aan dat de Nigerophiidae naar alle waarschijnlijkheid waterslangen waren, mogelijk uitstekende zwemmers, die waarschijnlijk ook gravende gewoonten hadden.

Bronnen, noten en/of referenties

Literatuur

• J.-C. Rage. 1975. Un serpent du Paléocène du Niger. Etude préliminaire sur l’origine des Caenophidians (Reptilia, Serpentes). Comptes Rendus à l'Académie des Sciences, Paris, Sciences de la Terre et des Planètes 281(9):515-518
• J.-C. Rage. 1980. Un serpent marin nouveau de l’Éocène de Belgique. Le problème des Serpents marins du Paléogène. Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences, Série D 291(1):469-471
• J. C. Rage and G. V. R. Prasad. 1992. New snakes from the Late Cretaceous (Maastrichtian) of Naskal, India. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen 187(1):83-97
• J.-C. Rage and C. Werner. 1999. Mid-Cretaceous (Cenomanian) snakes from Wadi Abu Hashim, Sudan: The earliest snake assemblage. Palaeontologia Africana 35:85-110
• T. C. LaDuke, D. W. Krause, J. D. Scanlon and N. J. Kley. 2010. A Late Cretaceous (Maastrichtian) snake assemblage from the Maevarano Formation, Mahajanga Basin, Madagascar. Journal of Vertebrate Paleontology 30(1):109-138
• A. C. Pritchard, J. A. McCartney, D. W. Krause and N. J. Kley. 2014. New snakes from the Upper Cretaceous (Maastrichtian) Maevarano Formation, Mahajanga Basin, Madagascar. Journal of Vertebrate Paleontology 34(5):1080-109
• Jacob A. McCartney; Eric M. Roberts; Leif Tapanila; Maureen A. O’Leary (2018). "Large palaeophiid and nigerophiid snakes from Paleogene Trans-Saharan Seaway deposits of Mali". Acta Palaeontologica Polonica. 63 (2): 207–220. doi:10.4202/app.00442.2017

Noten

1. Fossilworks: Nigerophiidae. www.fossilworks.org. Gearchiveerd op 13-12-2021. Geraadpleegd op 27-09-2022.

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Nigeropheidae op de Italiaanstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.