Pachyarmatherium
| Pachyarmatherium Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Zanclien-Pleistoceen (~ 4,9 - 0,3 Ma) | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Geslacht | |||||||||||
| Pachyarmatherium Downing & White, 1995 | |||||||||||
| |||||||||||
| Schedel van Pachyarmatherium | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||
Pachyarmatherium op  Wikispecies
| |||||||||||
| |||||||||||
Pachyarmatherium[1] is een geslacht van uitgestorven gordeldierachtigen. Dit dier leefde tijdens het Plioceen en Pleistoceen.
Pachyarmatherium wordt beschouwd als nauwst verwant aan de gordeldieren op basis van de vergelijkbare histologische structuur van de osteodermen, terwijl die van de pampatheriën en glyptodonten afwijkt. Pachyarmatherium was een gravend dier van ongeveer honderd kilogram zwaar dat zich voedde met mieren en termieten. Pachyarmatherium lijkt in Noord-Amerika te zijn ontstaan uit een zuidelijke migrant om vervolgens terug te keren naar Zuid-Amerika. P. leiseyi is bekend van een vondsten uit Florida, North Carolina en Costa Rica en dateren uit het Laat-Blancan tot Vroeg-Irvingtonian.[2] Daarnaast zijn twee Zuid-Amerikaanse soorten bekend van vondsten in Venezuela, Brazilië en Uruguay, waarvan P. brasiliense overleefde tot het Vroeg-Holoceen.[3]
Literatuur
- K. F. Downing and R. S. White. 1995. The cingulates (Xenarthra) of the Leisey Shell Pit local fauna (Irvingtonian), Hillsborough County, Florida. Bulletin of the Florida Museum of Natural History 37(12):375-396
- H. G. McDonald and V. L. Naples. 2007. Xenarthra. In C. M. Janis, G. F. Gunnell, M. D. Uhen (eds.), Evolution of Tertiary Mammals of North America 2:147-160
- A. D. Rincon and R. White. 2007. Los Xenarthra Cingulata del Pleistoceno Tardio (Lujanense) de Cerro Mision, Estado Falcon, Venezuela. Boletín de la Sociedad Venezolana de Espeleología 41:2-12
- K. O. Porpino, J. C. Fernicola, and L. P. Bergqvist. 2009. A new cingulate (Mammalia: Xenarthra), Pachyarmatherium brasiliense sp. nov., from the Late Pleistocene of northeastern Brazil. Journal of Vertebrate Paleontology 29(3):881-893
- Oliveira, É. V.; de O. Porpino, K.; da Silva, F. M. (2013). "New material of Pachyarmatherium from the late Pleistocene of northeastern Brazil: insights into its morphology and systematics". Paläontologische Zeitschrift. 87 (4): 505–513. doi:10.1007/s12542-013-0166-4.
- Fernicola, J. C.; Rinderknecht, A.; Jones, W.; Vizcaíno, S. F.; Porpino, K. (2018). "A New Species of Neoglyptatelus (Mammalia, Xenarthra, Cingulata) from the Late Miocene of Uruguay Provides New Insights on the Evolution of the Dorsal Armor in Cingulates". Ameghiniana. 55 (3): 233–252. doi:10.5710/AMGH.02.12.2017.3150.
Noten
- ↑ Fossilworks: Pachyarmatherium. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 02-05-2023.
- ↑ Nuevos hallazgos de Cingulata y confirmación del registro de Pachyarmatherium en la localidad de Buenos Aires de Palmares, provincia de Alajuela, Costa Rica. AL Valerio & CA Laurito. Revista Geológica de América Central (2011).
- ↑ New material of Pachyarmatherium from the late Pleistocene of northeastern Brazil: insights into its morphology and systematics. EV Oliveira et al. Paläontologische Zeitschrift (2013).