Paecilomyces variotii
| Paecilomyces variotii | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Conidioforen van Paecilomyces variotii (onder een Rasterelektronenmicroscoop) | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Paecilomyces variotii Bainier (1907) | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Conidiën van Paecilomyces variotii | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Paecilomyces variotii is een schimmel die behoort tot de orde Eurotiales van de ascomyceten. De schimmel komt algemeen voor in compost, grond, voedingsproducten, binnenhuislucht, tapijtstof, planten, dieren en mensen.[1][2][3] Paecilomyces variotii is de naam van de anamorfe fase en Byssochlamys spectabilis is die van de teleomorfe fase. [4] De teleomorfe fase komt echter in culturen zeer weinig voor, omdat het een heterothallische schimmel is.
De schimmel veroorzaakt voedselbederf, is hittebestendig en kan nog bij lage zuurstofgehalten groeien, waardoor voedsel en dranken moeilijk te pasteuriseren en te bewaren zijn. De schimmel produceert het giftige mycotoxine viriditoxine. Bij mensen veroorzaakt Paecilomyces variotii endocarditis.[5]
Paecilomyces variotii kan gebruikt worden voor de productie van het enzym tannase voor de afbraak van tannine en voor biofiltratie van met tolueen verontreinigde grond.
De schimmeldraden zijn dikwandig. In de ongeslachtelijke fase vormt de schimmel breedellipsvormige tot citroenvormige, doorzichtige tot gele, gladwandige, 3-5 × 2-4 µm grote conidiën op losvertakte, tot 150 µm lange en 3,5-6,5 brede conidioforen met 2-7, puntige fialiden. De fialiden zijn cilindrisch tot ellipsvormig met een lange, dunne, cilindrische nek. De conidiën vormen lange kettingen. De schimmel vormt ook bruine, 4-8 µm grote, dikwandige, hitteresistente chlamydosporen.
In de geslachtelijke fase produceert de schimmel ascocarpen met 5,5-6,5 × 3,5–4,5 µm grote, ellipsvormige asci. De ascosporen zijn zeer hitteresistent.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Foto's
- Foto's
- Mycobank Paecilomyces variotii
- Index Fungorum Paecilomyces variotii
- Catalogue of Life Paecilomyces variotii
- ↑ Houbraken, J., J. Varga, E. Rico-Munoz (2008). Sexual Reproduction as the Cause of Heat Resistance in the Food Spoilage Fungus Byssochlamys Spectabilis (Anamorph Paecilomyces Variotii). Applied and Environmental Microbiology 74 (5): 1613–619. DOI: 10.1128/aem.01761-07.
- ↑ Pitt, J.L., A.D. Hocking (2009). Fungi and food spoilage, 3rd ed..
- ↑ Steiner, Bruna, Valerio R.A., Alessandra A.P., Lucia Mariano da Rocha Silla, Alexandre Z., Luciano Z.G. (January 2011). Apophysomyces variabilis as an Emergent Pathogenic Agent of Pneumonia. Hindawi Diseases 17 (1): 134–135. PMID 21192877. PMC 3204648. DOI: 10.3201/eid1701.101139.
- ↑ Houbraken, J., P.E. Verweij, A.J.M.M. Rijs (2010). Identification of Paecilomyces variotii in Clinical Samples and Settings. Journal of Clinical Microbiology 48: 2754–761. DOI: 10.1128/jcm.00764-1.
- ↑ Jos Houbraken, János Varga, Emilia Rico-Munoz, Shawn Johnson and Robert A. Samson (Maart 2008). Sexual Reproduction as the Cause of Heat Resistance in the Food Spoilage Fungus Byssochlamys spectabilis (Anamorph Paecilomyces variotii. Applied and environmental microbiology 74 (5): 1613–1619. DOI: 10.1128/AEM.01761-07.