Paradiplomatie
Paradiplomatie is de betrokkenheid van niet-centrale overheden bij internationale betrekkingen en internationale samenwerking. De term is een combinatie van het Griekse woord "para-" (παρα, wat "naast" betekent) en "diplomatie".
Het fenomeen omvat een verscheidenheid aan praktijken, van jumelages van steden tot transnationale netwerken, gedecentraliseerde samenwerking en lobbyen tijdens internationale topontmoetingen. Als gevolg van de mondialisering spelen niet-centrale overheden een steeds invloedrijkere rol op het wereldtoneel, door internationale relaties aan te knopen over nationale grenzen heen, en een eigen buitenlands beleid te ontwikkelen. Regio's, deelstaten en Länder, provincies en steden gaan dan samenwerken, culturele uitwisselingen verzorgen, handel en partnerschap bevorderen, afhankelijk van de decentralisatie in hun land, en de culturele en sociaaleconomische context.
Deze trend werpt nieuwe vragen op met betrekking tot het internationaal publiekrecht en heeft een debat geopend over het mondiale bestuursstelsel en de evolutie van het door naties geleide systeem dat de afgelopen eeuwen de basis heeft gevormd voor de internationale politieke orde. In de praktijk heeft het tot politieke spanningen geleid, met name in deelgebieden die naar meer autonomie streven zoals onder meer Catalonië, Québec, Schotland en Vlaanderen.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Paradiplomacy op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (fr) Paquin, Stéphane (2004). Paradiplomatie et relations internationales: Théorie des stratégies internationales des régions face à la mondialisation. Peter Lang AG. ISBN 978-9052012254.