Pierre Batcheff

Pierre Batcheff
Pierre Batcheff
Algemene informatie
Geboortenaam Veniamin Michailovitsj Batsjev
Geboren Harbin, 23 juni 1907
Overleden Parijs, 13 april 1932
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Werk
Jaren actief 1923-1932
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Pierre Batcheff (geboren Veniamin Michailovitsj Batsjev, Russisch: Вениамин Михайлович Батшев) (Harbin, 23 juni 1907 - Parijs, 13 april 1932) was een Frans acteur van Russische afkomst. Hij pleegde op jonge leeftijd zelfmoord.

Hij debuteerde in Genève bij Ludmilla en Georges Pitoëff en kwam in 1924 bij de film terecht, in Claudine et le poussin van Marcel Manchez). Zijn knappe verschijning en zijn elegante houding maakten hem binnen enkele jaren tot een populaire jonge minnaar in de Franse cinema. Voordat hij de onvergetelijke rol van generaal Lazare Hoche speelde in het indrukwekkende historisch drama Napoléon (Abel Gance, 1927), filmde hij onder regie van Jean Epstein, Marcel L'Herbier en Raymond Bernard. Als begaafde Pitoëff-leerling onderscheidde Pierre Batcheff zich door een professionele beroepsopvatting die hem tot een van de grote sterren van de Franse stomme film maakte. Tijdens de opnamen voor La sirène des tropiques (1927), een romantische komedie waarin Batcheff Joséphine Baker als tegenspeelster had, leerde hij de jonge regieassistent Luis Buñuel kennen. Die bood hem een jaar later de hoofdrol aan in de experimentele korte film Un chien andalou (1928). Deze ongewone rol in een ongewone film, die een schandaal heeft veroorzaakt, heeft het imago van Pierre Batcheff tot op heden bepaald.

Ondanks een indrukwekkende filmografie van 25 films in acht jaar denkt de filmliefhebber van nu eerder aan deze eerste surrealistische film van Buñuel wanneer de naam Pierre Batcheff valt. Vrijwel niemand herinnert zich zijn rol als Lazare Hoche in Napoléon of zijn rol als de verlegen advocaat Frémissin die hopeloos verliefd is op de mooie Cécile in de komedie Les Deux Timides (1929), de laatste stomme film van René Clair. De film werd geprezen om zijn pracht maar was financieel een grote mislukking, omdat het publiek in groten getale naar de geluidsfilm stroomde.

Privéleven

[bewerken | brontekst bewerken]

Pierre Batcheff was van 1930 tot aan zijn overlijden in 1932 gehuwd met de monteuse en producente Denise Piazza, die later de naam Denise Tual aannam, de naam van haar tweede man, de producent Roland Tual.

Overlijden

[bewerken | brontekst bewerken]

Pierre Batcheff overleed op 24-jarige leeftijd aan een overdosis Veronal.[1] Hij heeft geen motief voor zijn daad nagelaten. Er wordt gespeculeerd dat de geluidsfilm er het zijne toe heeft bijgedragen.

Filmografie

[bewerken | brontekst bewerken]