Pseudocumatidae | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudocuma longicorne | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Familie | |||||||||||||
Pseudocumatidae G.O. Sars, 1878 | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Pseudocumatidae op Wikispecies | |||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
|
De Pseudocumatidae zijn een familie van zeekomma's (Cumacea). De wetenschappelijke naam voor de familie werd in 1878 voorgesteld door Georg Ossian Sars.[1]
Pseudocumatidae zijn zeekomma's die een klein, vrij telson bezitten. De endopodiet (binnenste tak) van de uropode bestaat uit één segmentje. De mannetjes bezitten twee paar vrij rudimentaire zwempootjes (pleopoden) en de flagel van de tweede antenne reikt tot ver voorbij het pereon. Bij vrouwtjes is de tweede antenne veel kleiner dan de eerste antenne.
Drie soorten uit de familie Pseudocumatidae komen voor in het Belgische deel van de Noordzee: Monopseudocuma gilsoni, Pseudocuma longicorne en P. simile.[2]
De Pseudocumatidae zijn een kleine familie met 31 soorten in 13 geslachten.