Pseudoglyptodon chilensis
| Pseudoglyptodon chilensis Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Tinguirirican (Priabonien-Rupelien) (~ 34 - 31 Ma) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Pseudoglyptodon chilensis McKenna et al., 2006 | |||||||||||||
Pseudoglyptodon chilensis op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Pseudoglyptodon chilensis is een fossiele verwant van de luiaards die gevonden is in het Tinguirirican (Paleogeen) van de Tinguiririca-vallei in de Cordillera Principal van de Chileense Andes. Waarschijnlijk komt de soort ongeveer uit de overgang tussen Eoceen en Oligoceen. P. chilensis is bekend van een beschadigde schedel met onderkaak en wat beschadigde schedelfragmenten. Deze soort verschilt van andere soorten in een aantal kenmerken: hij is groter, heeft dunnere tanden en minder hoekige knobbels op de kiezen. De ontdekking van deze soort leidde onderzoekers naar de conclusie dat het geslacht Pseudoglyptodon de nauwste verwant van de luiaards is, en afhankelijk van de definitie van het woord 'luiaard' zelfs tot de luiaards zou kunnen worden gerekend.
Literatuur
- McKenna, M.C., Wyss, A.R. & Flynn, J.J. 2006. Paleogene pseudoglyptodont xenarthrans from central Chile and Argentine Patagonia. American Museum Novitates 3536:1-18.
- G. F. Engelmann. 1987. A new Deseadan sloth (Mammalia: Xenarthra) from Salla, Bolivia, and its implications from the primitive condition of the dentition in edentates. Journal of Vertebrate Paleontology 7(2):217-223
- Carlini, A. A., and G. J. Scillato-Yané. 2002. Una hipótesis sobre la filiación de Pseudoglyptodon sallaensis (Mammalia, Xenarthra), un particular Tardígrado del Deseadense (Oligoceno) de Bolivia. Libro de Resúmenes–I Congreso 'Osvaldo Reig' de Vertebradología básica y Evolutiva e Historia y Filosofía de la Ciencia, 1:23.