Een radiaalband of staalgordelband is een luchtband voor voertuigen die zijn naam aan de constructie te danken heeft.
De radiaalband (ook wel staalgordelband genoemd) heeft, in tegenstelling tot de voorheen gebruikelijke diagonaalband, een andere samenstelling voor wat betreft de koordlagen waar het karkas van een band uit bestaat: in de diagonaalband lopen de koordlagen diagonaal ten opzichte van de rijrichting, terwijl bij de radiaalband de koordlagen haaks ten opzichte van de rijrichting onder het loopvlak doorlopen.
De radiaalband is door deze constructie feitelijk zwakker dan de diagonaalband. Hiervan wordt echter gebruikgemaakt om een beter stuurgedrag en een beter wegcontact te verkrijgen. De radiaalband vervormt namelijk veel meer tijdens het nemen van bochten, waardoor het loopvlak juist beter contact houdt met de weg.
Om de stugheid in het loopvlakbereik te vergroten is een - veelal van staaldraden gemaakte - extra "gordel" onder het loopvlak gelegd, waardoor de naam staalgordelband opgang heeft gemaakt.
De radiaalband heeft in eerste instantie slechts bij personenauto's dienstgedaan. Vrachtauto's en motorfietsen hebben immers weinig toepassing voor een band die makkelijk vervormt. Toch worden ook deze voertuigen tegenwoordig vrijwel zonder uitzondering voorzien van radiaalbanden. Dit heeft te maken met de verbeteringen die aan het principe zijn aangebracht. Een deel van het "vervormprobleem" wordt ook opgelost door het toepassen van meer koordlagen en een hogere bandenspanning.
In het museum L'Aventure Michelin in het Franse Clermont-Ferrand wordt ingegaan op de ontwikkeling en toepassing van dit type band door de bandenfabrikant Michelin.