Ray Draper
| Ray Draper | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Raymond Allen Draper | |||
| Geboren | New York, 3 augustus 1940 | |||
| Geboorteplaats | New York
| |||
| Overleden | New York, 1 november 1982 | |||
| Overlijdensplaats | New York
| |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | jazz | |||
| Beroep | muzikant | |||
| Instrument(en) | tuba | |||
| (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Raymond Allen Draper (New York, 3 augustus 1940 - aldaar, 1 november 1982)[1][2] was een Amerikaanse jazztubaïst.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Draper was afkomstig uit een muzikale familie. Zijn vader Barclay Draper was trompettist en zijn moeder pianiste. Hij behoorde al op heel jonge leeftijd, al tijdens zijn muziekstudie aan de Manhattan School of Music, tot de nauwere kring van het New Yorkse hardbopcircuit. Als uitgesproken wonderkind optredend, verkreeg hij met zijn in de moderne jazz tot dusver praktisch nog niet voor solistische opgaven ingezette instrument eind jaren 1950 de eerste aandacht. Hij studeerde aan de New Yorkse High School For The Performing Arts. Draper werd ontdekt door de steeds als begunstiger van jonge talenten bekende altsaxofonist Jackie McLean, in wiens band hij speelde in 1956/1957.
Er volgden verbintenissen bij de drummer Max Roach (1958/59) en de trompettist Don Cherry. Drapers late bekendheid berust vooral op een op 20 november 1957 ingespeelde kwintet-opname m.m.v. John Coltrane aan de tenorsaxofoon (The Ray Draper Quintet feat. John Coltrane) voor Prestige Records. Aan de successen van deze eerste jaren kon de tubaïst later niet meer evenaren. Naar aanleiding van zijn drugsverslaving werkte hij in de loop van de jaren 1960 slechts sporadisch als muzikant. In 1967 nam hij met een sextet (Jackie McLean, Webster Young, Mal Waldron, Jimmy DeBrest en Ben Dixon) de plaat Tuba Sounds op. In 1968 was hij betrokken bij opnamen van Big Black.
Pas omstreeks 1970 lukte het hem weer om voor enige tijd voet te vatten in de muziekbusiness, toen hij speelde in de bands van Archie Shepp en Horace Tapscott. Als eerbetoon aan de pionier van de moderne tuba-jazz betrok de even oude virtuoos Howard Johnson Draper bij de formatie van zijn tuba-ensemble Gravity bij de bezetting.
Tot zijn vererfde composities behoren een symfonie en een Fugue for Brass Ensemble.
Overlijden
[bewerken | brontekst bewerken]Ray Draper werd in november 1982 op 42-jarige leeftijd bij een roofoverval in New York vermoord. Tot dit moment was hij weer sinds jaren bijna niet meer muzikaal actief geweest.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 1957: Tuba Sounds (Prestige/OJC) met Webster Young, Jackie McLean, Mal Waldron, Spanky DeBrest, Ben Dixon
- 1957: John Coltrane: The Believer (Prestige/OJC)
- 1958-1960: John Coltrane Quartet/ John Coltrane With Ray Draper (Roulette Records)
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Gerd Filtgen, Michael Außerbauer: John Coltrane. Sein Leben, seine Musik, seine Schallplatten. Edition Oreos, Schaftlach 1989, ISBN 3-923657-02-1 (2. Aufl.)
- ↑ (en) Ray Draper. Discogs. Geraadpleegd op 30-11-2021.
- ↑ (en) Ray Draper. Musician Biographies (18 augustus 2021). Geraadpleegd op 30-11-2021.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Ray Draper op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.