Reichsgau Salzburg Rijksgouw van Groot-Duitse Rijk | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
1 mei 1939 — 5 mei 1945 | ||||||
| ||||||
1941
| ||||||
Algemene gegevens | ||||||
Hoofdstad | Salzburg | |||||
Bevolking | 1939: 257.376 | |||||
Talen | Duits (ambtelijk) | |||||
Religie(s) | Geen officiële staatsreligie | |||||
Politieke gegevens | ||||||
Type deelgebied | Rijksgouw | |||||
Hoofd deelgebied | Friedrich Rainer (1938-1941) Gustav Adolf Scheel (1941-1945) |
De Reichsgau Salzburg (Nederlands: Rijksgouw Salzburg) was een de rijksgouwen in het Duitse Rijk na de annexatie van Oostenrijk in 1938. Het rijksgouw bestond volgens het Ostmarkgesetz van 1939 tot 1945.
Van 1939 tot 1942 werden de zeven rijksgouwen in het voormalige Oostenrijk aangeduid als Ostmark, vanaf 1942 als Alpen- en Donau-rijksgouwen, om elke verwijzing naar het voormalige Oostenrijk te verwijderen.
In 1925 werd in de Republiek Oostenrijk de Gaue der NSDAP (Gouwen van de NSDAP) opgericht zoals die in het Duitse Rijk al bestonden. Wegens het partijverbod (NSDAP) in 1933, was het illegaal om rijksgouwen op te richten. Gedurende deze tijd was Anton Wintersteiger de leider in Salzburg.
Vanaf 1938 tot 1941 was Friedrich Rainer Gouwleider in de Parteigau, hij werd opgevolgd door Gustav Adolf Scheel de tevens Reichsstatthalter (Rijksstadhouder) in de personele unie was. De Landeshauptmann (Landshoofdman) was tot 1938 Franz Rehrl, hij werd na 1938 opgesloten.
Op 12 maart 1938 trokken de nazi's Salzburg binnen, en kregen brede instemming. Op 30 maart 1938 vond er op de Residenzplatz in Salzburg een boekverbranding plaats, die door de leraar, schrijver en SS'er, Karl Springenschmid geënsceneerd was. Met de wet op de opbouw van het bestuur in Ostmark, werd op 1 mei 1939 de Rijksgouw Salzburg opgericht. Deze bestond tot 5 mei 1945. In de culturele sector nam Joseph Goebbels de heroriëntatie van de Salzburger Festspiele op zich.
Dit waren de bestuurlijke indelingen van de gouw[1]:
De volgende personen behoorden tot de gouwleiding[2]: