Rost van Tonningen is een Nederlands patriciërsgeslacht.
Stamvader van het geslacht is Jacob Rost van Tonningen (Den Haag, 1753[1] - Nijmegen, 1826[2]). Hij is in Den Haag geboren als buitenechtelijke zoon van de juweliersdochter Maria Barbara van Tonningen (Delft, 1717- aldaar 1791) en volgens haar verklaring van de huisknecht Jacob Rost, die voor de geboorte van zijn zoon Jacob is overleden. Haar verklaring werd bevestigd door een goede vriend Benjamin van Brakel.[3][4] Jacob Rost van Tonningen vestigde zich als notaris te Zierikzee. Uit zijn huwelijk met Anna van der Hucht werden tien kinderen geboren. Twee zoons Jan Christiaan (militair) en Marinus Bernardus (jurist) zijn de stamvaders van twee familietakken. De eerste tak is uitgestorven in 1934. Diverse van hun nazaten maakten gedurende de 19e eeuw carrière als bestuurder, jurist of militair.[1]
Het doorsneden schild bevat in het bovenste gedeelte een zwarte keper met drie groene klaverbladen en in het onderste gedeelte een zwarte zeeton, die drijft in blauw water.[1]