De Sedes sapientiae (Latijn voor Zetel der wijsheid) is een Latijnse term uit de iconografie van Maria, de moeder van Jezus.
Zetel der wijsheid is een van de omschrijvingen van de Maria in een litanie van de heilige Maagd Maria (Litanie van Loreto). In de beeldende kunst verwijst de titel naar afbeeldingen waarbij Maria, gezeten op een troon, het kind Jezus op haar schoot vasthoudt en daarbij vaak een scepter in haar rechterhand heeft. Het Christuskind heeft soms in zijn hand een wereldbol (als symbool van Gods heerschappij over de schepping) of een open boek (als teken van zijn leraarsambt).
De Sedes sapientiae-voorstelling is van oorsprong Byzantijns en werd vanaf de 11e eeuw ook populair in de westerse kerk. Afbeeldingen van Maria als Zetel der Wijsheid kwamen het eerst voor in de Oosterse religieuze kunst (vanaf de 7e eeuw); in het Westen komt de afbeelding eerst in miniaturen voor (9e/10e eeuw), daarna ook als sculptuur (11e/12e eeuw). In Italië spreekt men ook van maesta. Als een van de bekendste latere voorbeelden binnen deze vormtypologie geldt de 14e-eeuwse Maestà van Duccio di Buoninsegna.
Historische Sedes sapientiae uit de romaanse periode, zijn zeldzaam. Bewaarde exemplaren:
Een afbeelding van de Sedes Sapientiae is sinds 1909 ook opgenomen in het zegel van de Katholieke Universiteit Leuven; de afbeelding stelt het 15e-eeuws Leuvense Sedes Sapientiae-beeld uit de Sint-Pieterskerk van Leuven voor, met daaronder het jaartal 1425, het jaar waarin de universiteit werd gesticht; het geheel omringd met de tekst Universitas catholica Lovaniensis. Sedes sapientiae.
In Nederland bevinden zich Sedes sapientiae onder andere in
In Spanje zijn er in Catalonië verschillende waardevolle exemplaren bewaard.