Shihtienfenia
| Shihtienfenia Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Perm | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||
| Shihtienfenia Young & Yeh, 1963 | |||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||
| Shihtienfenia permica | |||||||||||||
| |||||||||||||
Shihtienfenia[1][2] is een geslacht van uitgestorven pareiasauride parareptielen uit het Laat-Perm van China.
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]De typesoort Shihtienfenia permica werd in 1963 benoemd door Yang Zhongjian en Yeh Chunhuei.[3] Het holotype is IVPP V2717, een postcraniaal skelet. Het paratype is IVPP V 2718, een reeks wervels. De geslachtsnaam verwijst naar de Shihtiefeng (Shiqianfeng)-serie. De soortaanduiding verwijst naar het Perm. De schedel van deze pareiasauriër is onbekend. Het is oorspronkelijk bekend van een aantal losse wervels, kaken en ledematen en een onvolledig skelet, allemaal van de Shiqianfeng-vindplaats nabij Baode, Shanxi, een deel van de Sunjiagou-formatie. Shanshisaurus xuecunensis Cheng, 1980 en Huanghesaurus liuliensis Gao, 1983 zijn synoniemen.
Lee (1997) verwijst naar Shihtienfenia xuecunensis, in 1980 benoemd door Cheng op basis van specimen IGCAGS V 301, een fragmentarische postcraniaal skelet, als een (voorouderlijke) metasoort die de autapomorfieën van Shihtienfenia mist. Tsuji & Müller (2009) lijken het te overwegen als een geldig taxon voor cladistische analyse, en net als Lee 1997 plaatsen ze de twee Chinese soorten dicht bij Pareiasuchus.
Shihtienfenia completus werd benoemd door Wang, Yi en Liu in 2019.[4] De eerste pareiaosauriërschedel uit Azië kwam van deze soort.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Shihtienfenia werd ongeveer twee meter lang. Het dier heeft het ongewoon hoge aantal van zes sacrale wervels. Hij had de typisch pareiasaurische bouw met een zware romp ondersteund door robuuste zijwaarts uitstekende ledematen. Door een hoge schoudergordel en bekken, met een laag geplaatst schoudergewricht en heupkom, stond het dier nog vrij hoog op de poten.
Classificatie
[bewerken | brontekst bewerken]Shihtienfenia is ongebruikelijk vanwege de aanwezigheid van zes, in plaats van de gebruikelijke vier sacrale wervels, en kan in een aparte onderfamilie thuishoren, hoewel Oskar Kuhn het onder de Pareiasaurinen in zijn monografie (Kuhn 1969) opneemt. Net als bij de Pareiasaurinen is de bovenrand van het darmbeen vlak.
Literatuur
- Oskar Kuhn, 1969, Cotylosauria, part 6 of Handbuch der Palaoherpetologie (Encyclopedia of Palaeoherpetology), Gustav Fischer Verlag, Stuttgart & Portland,
- Lee, MSY (1997), Pareiasaur phylogeny and the origin of turtles. Zool. J. Linnean Soc., 120: 197-280.
- Benton, Michael J. (2016). "The Chinese pareiasaurs". Zoological Journal of the Linnean Society. 177 (4): 813–853. doi:10.1111/zoj.12389.
- Jun-you Wang; Jian Yi; Jun Liu (2019). "The first complete pareiasaur skull from China". Acta Palaeontologica Sinica. 58 (2): 216–221.
Noten
- ↑ Shihtienfenia. www.prehistoric-wildlife.com. Geraadpleegd op 18-07-2022.
- ↑ Fossilworks: Shihtienfenia. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 18-07-2022.
- ↑ C.-C. Young and H.-K. Yeh. 1963. "On a new Pareiasaur from the Upper Permian of Shansi, China". Vertebrata PalAsiatica 7(3): 195-214
- ↑ Jun-you Wang, Jian Yi & Jun Liu. 2019. "The first complete pareiasaur skull from China". Acta Palaeontologica Sinica 58(2): 216–221
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Shihtienfenia op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.