Siergiej Bortkiewicz | ||||
---|---|---|---|---|
Bortkiewicz in 1905
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Siergiej Edwardowicz Bortkiewicz | |||
Geboren | 28 februari 1877 Charkov Oekraïne | |||
Geboorteplaats | Charkov | |||
Overleden | 25 oktober 1952 Wenen Oostenrijk | |||
Overlijdensplaats | Wenen | |||
Werk | ||||
Genre(s) | pianomuziek, symfonische muziek | |||
Beroep | componist, pianist, dirigent | |||
Officiële website (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Siergiej Bortkiewicz (Russisch: Серге́й Эдуа́рдович Бортке́вич, Sergéj Eduárdovitsj Bortkévitsj; Pools: Siergiej Edwardowicz Bortkiewicz, Oekraïens: Сергі́й Едуа́рдович Бортке́вич, Serhíj Eduárdovyč Bortkévyč) (Charkov, 28 februari 1877 – Wenen, 25 oktober 1952) was een Oekraïens componist en pianist van Poolse afkomst.
Bortkiewicz is geboren in Charkov (Oekraïne) als zoon van Edward en Zofia-Uszynska Bortkiewicz. De familie was van Poolse adellijke afkomst en bezat het landgoed Artemovka niet ver van Charkov.
Bortkiewicz studeerde muziektheorie bij Karl von Arek en Anatoli Ljadov aan het conservatorium van Sint-Petersburg en vanaf 1900 aan het conservatorium van Leipzig bij Alfred Reisenauer (piano) en Salomon Jadassohn (compositie).
In 1904 trouwde hij met Elisabeth Geraklitova. Uit het huwelijk werden geen kinderen geboren. Zij vestigden zich in Berlijn. Als pianist gaf hij concerten in heel Europa. Hij gaf ook privéles, en was een jaar als leraar verbonden aan het Klindworth-Scharwenka-Konservatorium. Hij maakte daar kennis met de Dordtse pianist en componist Hugo van Dalen (1888-1967), met wie hij tot zijn dood bevriend zou blijven.
Met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 brak een ellendige periode aan, die werd gekenmerkt door armoede en het herhaaldelijk moeten vluchten voor oorlogsgeweld. Hij vluchtte terug naar Rusland. Na de revolutie verliet hij in 1918, net als zovelen, zijn vaderland en vestigde zich na enkele jaren samen met zijn vrouw in Wenen in 1922. In 1925 werd hun het Oostenrijkse staatsburgerschap verleend.
Bortkiewicz overleed op 25 oktober 1952 en Elisabeth Geraklitova-Bortkiewicz op 9 maart 1960. Beiden liggen begraven op het Zentralfriedhof in Wenen.
Bortkiewicz was niet zo’n getalenteerd pianist als Medtner of Rachmaninoff maar maakte toch wel een paar Europese tournees. Volgens critici kon hij alleen maar zijn eigen werk redelijk spelen en was zijn pianospel hard en schokkerig.
Bortkiewicz schreef op het eind van zijn leven: "Ik ben een romanticus en een melodie-man en ik hoop dat ondanks het feit dat ik de zogenaamde ‘moderne’, atonale en kakofonische muziek verafschuw, ik toch een paar opmerkelijke werken heb geschreven zonder de reputatie te krijgen van een epigoon te zijn of iemand die andere componisten die voor hem hebben geleefd geïmiteerd heeft."
Bortkiewicz leefde tot ver in de tweede helft van de 20e eeuw, maar componeerde uitsluitend in de laatromantische stijl van de 19e eeuw.