Snortikker | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Vrouwtje | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Chorthippus mollis Charpentier, 1825 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Snortikker op Wikispecies | |||||||||||||||||
|
De snortikker (Chorthippus mollis) is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae), onderfamilie Gomphocerinae. De soort wordt ook wel tot het geslacht Glyptobothrus gerekend.
De kleur is bruin, zelden groen, de zijkielen van het halsschild zijn vrij sterk naar elkaar toe geknikt. De soort is langgevleugeld, de vleugels van het mannetje steken tot iets voorbij de achterlijfspunt, die van de vrouwtjes zijn iets korter. De vleugels hebben een chorthippuslobje. De achterlijfspunt is soms rood gekleurd. Mannetjes bereiken een lengte van 13 tot 17 millimeter, de vrouwtjes zijn 18 tot 23 mm lang.[1]
De snortikker is alleen te verwarren met de ratelaar en de bruine sprinkhaan. Determinatie kan plaatsvinden door de geluiden te vergelijken of het aantal tandjes op de achterpoot te tellen.
De snortikker komt voor in een groot deel van Europa en is overal in Nederland en België algemeen. De habitat bestaat uit droge warme graslanden.
De snortikker is als volwassen insect te zien van juni tot september en is vooral actief tussen negen uur in de ochtend en zeven uur in de avond.[1] Het geluid bestaat uit een aanzwellend, regelmatige tikkende en snorrende geluiden, het lijkt enigszins op het geluid van het locomotiefje.
Bronnen
Referenties