Sphenocoelus[1] is een geslacht van uitgestorven zoogdieren dat voorkwam in het Laat-Eoceen. Sphenocoelus heette eerst Dolichorhinus, maar deze naam is niet meer relevant.
Dit honderdtwintig centimeter hoge dier had een fors lichaam met een opvallend langwerpige kop en vertoonde veel gelijkenis met een kleine, hoornloze neushoorn. De kaken waren bezet met laagkronige kiezen, die uitsluitend bedoeld waren voor het verwerken van zacht bladmateriaal. Het dier had de voor de Brontotheriidae kenmerkende viertenige voorpoten en drietenige achterpoten.
Resten van dit dier werden gevonden in Noord-Amerika.
Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
- D. Palmer, B. Cox, B. Gardiner, C. Harrison & J.R.G. Savage (2000) - De geïllustreerde encyclopedie van dinosauriërs en prehistorische dieren, Köneman, Keulen. ISBN 3 8290 6747 X
- E. D. Cope. 1872. Second Notice of Extinct Vertebrates from Bitter Creek, Wyoming. Proceedings of the American Philosophical Society 12(86):487-488
- H. F. Osborn. 1895. Fossil mammals of the Uinta Basin. Expedition of 1894. Bulletin of the American Museum of Natural History 7(2):71-105
- H. F. Osborn. 1908. New or little known titanotheres from the Eocene and Oligocene. Bulletin of the American Museum of Natural History 24(32):599-617
- B. J. Mader. 1998. Brontotheriidae. In C. M. Janis, K. M. Scott, and L. L. Jacobs (eds.), Evolution of Tertiary Mammals of North America 1:525-536
- B. J. Mader. 2008. A species level revision of Bridgerian and Uintan brontotheres (Mammalia, Perissodactyla) exclusive of Palaeosyops. Zootaxa 1837:1-85
- B. J. Mader. 2019. The narial morphology of Metarhinus and Sphenocoelus (Mammalia, Perissodactyla, Brontotheriidae). Palaeontologia Electronica. 22 (1): Article number 22.1.8. doi:10.26879/919
Noten