Stemloze dentale plosief

De stemloze dentale plosief is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet aangeduid met [t̪], en in X-SAMPA met t_d

Echte stemloze dentale plosieven zijn zeldzaam. In de Romaanse talen wordt /t/ vaak dentaal genoemd, maar deze klank komt meer in de buurt van een alveolaar. De klank komt vooral voor in Indo-Arische talen. In sommige versies van het Engels wordt de -th van tooth zo uitgesproken (en klinkt dan zo ongeveer als een Groningse t), maar in de meeste versies van het Engels is het een stemloze dentale fricatief.

  • De manier van articulatie is plosief, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom in het spraakkanaal te belemmeren.
  • Het articulatiepunt is dentaal, wat inhoudt dat voor het vormen van de klank de tong tegen de onder- of boventanden wordt gedrukt.
  • De articulatie is stemloos, wat betekent dat de klank wordt geproduceerd zonder trillingen van de stembanden.
  • Het is een orale medeklinker, wat inhoudt dat lucht door de mond kan ontsnappen.
  • Het is een centrale medeklinker, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom over het midden van de tong te laten stromen in plaats van langs de zijkanten.