Stereocidaris

Stereocidaris
Stereocidaris hawaiiensis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Echinodermata (Stekelhuidigen)
Klasse:Echinoidea (Zee-egels)
Onderklasse:Cidaroidea
Orde:Cidaroida
Familie:Cidaridae
Onderfamilie:Stereocidarinae
Geslacht
Stereocidaris
Pomel, 1883
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Stereocidaris op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Stereocidaris[1] is een geslacht van zee-egels uit de familie Cidaridae. Het geslacht omvat zowel recente soorten als soorten die uitsluitend van fossiele vondsten bekend zijn.

Beschrijving

[bewerken | brontekst bewerken]

Het zijn gewone zee-egels: de (schaal) is min of meer bolvormig, beschermd door radiolen (stekels), waarbij het geheel een pentaradiale symmetrie volgt (centraal van orde 5) die de mond (peristoom) verbindt in het midden van de orale zijde (onderste) van de anus (periproct) op de aborale top (bovenste pool).Dit genre wordt gekenmerkt door de volgende specificiteiten:

  • De schaal is bijzonder dik en robuust, zeer afgerond.
  • De apicale schijf is dicyclisch, met een diameter vergelijkbaar met die van het peristoom. Alle genitale plaatjes zijn vergelijkbaar in grootte. Alle platen zijn dicht bedekt met knobbels (en dus radiolen).
  • De ambulacrale gebieden zijn bochtig, de paren poriën zijn smal en ongeconjugeerd.
  • De tussenliggende platen worden doorkruist door diepe groeven en dragen geperforeerde knobbels en niet gekarteld, op areolen diep verzonken en omgeven door scrobiculaire knobbels.
  • De scrobische knobbels zijn duidelijk gedifferentieerd. Buiten hun cirkel presenteert de test een dichte en uniforme granulatie.
  • De primaire radiolen zijn volumineus en robuust, spoelvormig, versierd met dunne stekelribben.

Soorten

[bewerken | brontekst bewerken]
Levend
Uitgestorven