Stories We Tell
| Stories We Tell | ||||
|---|---|---|---|---|
| (Filmposter op en.wikipedia.org) | ||||
| Regie | Sarah Polley | |||
| Producent | Anita Lee Silva Basmajian | |||
| Scenario | Sarah Polley | |||
| Hoofdrollen | Rebecca Jenkins | |||
| Muziek | Jonathan Goldsmith | |||
| Montage | Mike Munn | |||
| Cinematografie | Iris Ng | |||
| Distributie | Mongrel Media (Canada) Roadside Attractions (VS) | |||
| Première | 29 augustus 2012 (Venetië) 7 september 2012 (Toronto) 17 mei 2013 (Verenigde Staten) | |||
| Genre | Documentaire | |||
| Speelduur | 109 minuten | |||
| Taal | Engels | |||
| Land | .svg){kind=small} Canada
| |||
| Officiële website | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Stories We Tell is een autobiografische documentairefilm uit 2012 gemaakt door de Canadese Sarah Polley.
Verhaal
[bewerken | brontekst bewerken]In Stories We Tell interviewt Sarah Polley haar vader, haar broers, zussen en andere familieleden en ondervraagt hen over haar inmiddels overleden moeder. De film bekijkt de relatie die haar ouders hadden en de zoektocht naar haar biologische vader. Ze komt erachter dat de waarheid afhankelijk is van wie het vertelt. Tussendoor zijn 8mm-filmpjes te zien.
Ontvangst
[bewerken | brontekst bewerken]Stories We Tell won op 20 oktober 2012 de Grote Prijs voor beste film op het Festival du nouveau cinéma en werd door het Internationaal filmfestival van Toronto in de top tien Canadese films van het jaar geplaatst. Van de Toronto Film Critics Association Awards won de film een prijs van $100.000 voor de beste Canadese film.
- (en) Officiële website
- (en)
Stories We Tell in de Internet Movie Database - (en) Stories We Tell op Rotten Tomatoes
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Stories We Tell op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
