Sulcusuchus Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Krijt | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sulcusuchus erraini | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||
Sulcusuchus Gasparini & Spalletti, 1990 | |||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||
Sulcusuchus erraini | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Sulcusuchus op Wikispecies | |||||||||||||
|
Sulcusuchus[1][2] is een geslacht van uitgestorven polycotylide plesiosauriërs uit het Laat-Campanien van Argentinië.
De typesoort Sulcusuchus erraini werd in 1990 benoemd door Zulma Brandoni de Gasparini en Luis Spalletti. Aanvankelijk werd aangenomen dat het een dyrosauride krokodil was, vandaar de generieke naam:'trogkrokodil'.
Het holotype MLP 88-IV-10-1 werd ontdekt in Jacobacci, in de provincie Río Negro, in een laag van de La Coloniaformatie uit het Laat-Campanien. Het bestaat uit een snuit met diepe groeven. Het bijbehorende MPEF 650 is een achterste onderkaak kaakfragment van ongeveer een halve meter lang met een bijbehorende kaakgewrichtcondylus van de schedel, de onderste hersenpan, het achterste verhemelte en een middelste snuitfragment.
Sulcusuchus werd drie tot vier meter lang. Aan de buitenkant van de onderkaak is de trog te zien, wat uitzonderlijk zou zijn voor een krokodil. De mandibula en pterygoïden vertonen groeven die mogelijk elektrogevoelige organen bevatten. De snuit is erg langwerpig en de pterygoïden zijn versmolten. Ze hebben in de achterzijde een apomorfe diepe inkeping. De tanden staan dicht op elkaar.
Literatuur
Noten