Tito Paris
| Tito Paris | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 30 mei 1963 | |||
| Geboorteplaats | Mindelo | |||
| Land |  Kaapverdië
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | morna, coladeira | |||
| Beroep | zanger, songwriter, musicus | |||
| Instrument(en) | gitaar, piano, cavaquinho, percussie | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Tito Paris (Mindelo (São Vicente), 30 mei 1963) is een Kaapverdiaans zanger, songwriter, gitarist en multi-instrumentalist.
Paris kwam uit een muzikale familie. Hij speelde in Kaapverdië vaak gitaar in cafés en clubs. Op 19-jarige leeftijd verhuisde Paris naar Lissabon. Hij was hiertoe uitgenodigd door de Kaapverdische zanger Bana en speelde enige tijd mee in Bana's band Voz de Cabo Verde.
Zijn debuutalbum Fidjo Maguado (1987) was volledig instrumentaal. Op dit album speelde hij gitaar, piano, cavaquinho, percussie en synthesizer. Hij formeerde daarna een band waarmee hij zijn volgende albums uitbracht.[1][2]
Paris heeft veel samengewerkt met andere muzikanten. Hij produceerde en arrangeerde voor Cesária Évora, speelde in de bands van Cesária Évora, Bana en Maria de Barros en toerde met Mariza.[3][4]
Op zijn albums combineert Paris traditionele Kaapverdische stijlen als morna, coladeira en funaná met andere stijlen zoals bossanova, samba, salsa, blues en soul. De muziek van Paris is meestal dansbaar, maar er is ook ruimte voor langzame morna's. Kenmerkend voor Paris is verder zijn elegante, verfijnde en sensuele stijl. Zijn vocalen worden omschreven als zacht en aards.[1][5][6][7][8][9]
Songlines noemde Paris "een sleutelfiguur in de Kaapverdische muziek van de afgelopen drie decennia" en "een van de meest gerespecteerde songwriters en producenten uit zijn land".[6][10] Allmusic noemde Paris "een uitstekend songwriter" en een "uitzonderlijk begaafde zanger en gitarist".[5][11]
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]| 1987 |
Fidjo Maguado |
|
|---|---|---|
| 1994 |
Dança Ma Mi Criola |
|
| 1996 |
Graça De Tchega |
|
| 1998 |
Ao vivo no B.Leza |
|
| 1999 |
Ao Vivo |
|
| 2002 |
Guilhermina |
|
| 2005 |
Acústico (African Edition) |
|
| 2007 |
Acústico (European Edition) |
|
| 2010 | Mozamverde | |
| 2017 | Mim ê Bô |
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b Tito Paris - albums - Muziekweb. www.muziekweb.nl. Gearchiveerd op 2 februari 2024. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
- ↑ (en) Mark Romano, Fidjo Maguado Review. Allmusic. Gearchiveerd op 2 februari 2024. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
- ↑ Tito Paris - Biografie. NPO Radio 2. Gearchiveerd op 2 februari 2024. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
- ↑ Dick Hovenga, Recensie: PARIS, TITO - Acustico (album). OOR (31 januari 2024). Gearchiveerd op 2 februari 2024. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
- ↑ a b (en) Mark Romano, Graca de Tchega Review. Allmusic. Gearchiveerd op 2 februari 2024. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
- ↑ a b (en) Frota, GonÇalo (Mei 2018). Mim Ê Bô review. Songlines 2018
- ↑ (en) Robin Denselow, "Tito Paris, Acustico Review", The Guardian, 10 maart 2007. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
- ↑ (en) Mark Romano, Guilhermina Review. Allmusic. Gearchiveerd op 2 februari 2024.
- ↑ (en) Chris Nickson, Acustico Review. Allmusic. Gearchiveerd op 2 februari 2024. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
- ↑ (en) Robinson, Alex (Mei 2007). Tito Paris - Acústico. Songlines 2007
- ↑ (en) Mark Romano, Danca Ma Mi Criola Review. Allmusic. Gearchiveerd op 2 februari 2024. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Tito Paris op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
