Un lugar en el mundo | ||||
---|---|---|---|---|
Regie | Adolfo Aristarain | |||
Producent | Adolfo Aristarain Osvaldo Papaleo | |||
Scenario | Adolfo Aristarain Alberto Lecchi | |||
Verhaal | Adolfo Aristarain Kathy Saavedra | |||
Muziek | Emilio Kauderer | |||
Montage | Eduardo López | |||
Cinematografie | Ricardo DeAngelis | |||
Première | 9 april 1992 (Argentinië) | |||
Genre | Drama | |||
Speelduur | 120 minuten | |||
Taal | Spaans | |||
Land | Argentinië Spanje Uruguay | |||
Gewonnen prijzen | 16 | |||
Overige nominaties | 7 | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
Un lugar en el mundo is een Argentijnse film uit 1992, geregisseerd door Adolfo Aristarain.
Mario en Ana leven in een Argentijnse vallei samen met hun 12 jaar oude zoon Ernesto. Mario runt een school en Ana leidt samen met de progressieve non Nelda een kliniek. Ze geven onderdak aan de Spaanse ingenieur Hans, die komt onderzoeken of er een stuwdam kan worden gebouwd in de vallei, die ertoe zal leiden dat de boeren uit de vallei moeten vertrekken.
Acteur | Personage |
---|---|
José Sacristán | Hans |
Federico Luppi | Mario |
Leonor Benedetto | Nelda |
Cecilia Roth | Ana |
Rodolfo Ranni | Andrada |
Hugo Arana | Zamora |
Gastón Batyi | Ernesto |
Lorena del Río | Luciana |
Mario Alarcón | Juan |
De film werd genomineerd voor de Academy Award voor Beste niet-Engelstalige film, maar werd na de nominatie alsnog niet-ontvankelijk verklaard. Volgens de Academy of Motion Pictures Arts & Sciences had Uruguay, het land dat de film had ingediend, onvoldoende artistieke invloed bij de totstandkoming van de film, en was de film als gevolg daarvan feitelijk een Argentijnse film. Regisseur Adolfo Aristarain reageerde dat de film een co-productie was tussen beide landen, en dat er meerdere Uruguayanen hadden meegewerkt aan de film, waaronder scenarioschrijver Kathy Saavedra, acteur Gaston Batyi en producent Mirna Rosales. Hij ging daarom in beroep tegen het besluit.[1]
De rechter stelde vast dat de organisatie laks was geweest, maar wel de regels had gevolgd. Aristarain besloot niet in beroep te gaan, aangezien de stembiljetten al waren verstuurd.[2]
Als reactie op de controverse rond de diskwalificatie, nam de Academy in de zomer van 1993 nieuwe richtlijnen aan om in aanmerking te komen voor de categorie Beste niet-Engelstalige film.[3]
De film won 16 prijzen en werd voor 7 andere genomineerd. Een selectie:
Jaar | Evenement | Categorie | Genomineerde | Resultaat |
---|---|---|---|---|
1992 | San Sebastián (40ste editie) |
Gouden Schelp voor beste film | Un lugar en el mundo | Gewonnen |
1993 | Premios Goya (7de editie) |
Beste Spaanstalige buitenlandse film | Un lugar en el mundo | Gewonnen |
Academy Award (65ste editie) |
Beste niet-Engelstalige film | Genomineerd | ||
Cóndor de Plata (41ste editie) |
Beste film | Un lugar en el mundo | Gewonnen | |
Beste regisseur | Adolfo Aristarain | Gewonnen | ||
Beste acteur | Federico Luppi | Gewonnen | ||
Beste actrice | Cecilia Roth | Gewonnen | ||
Beste mannelijke bijrol | José Sacristán | Gewonnen | ||
Beste vrouwelijke bijrol | Leonor Benedetto | Genomineerd | ||
Beste debuterend acteur | Gaston Batyi | Gewonnen | ||
Beste debuterend actrice | Lorena del Río | Genomineerd | ||
Beste origineel scenario | Adolfo Aristarain, Alberto Lecchi, Kathy Saavedra | Gewonnen | ||
Beste camerawerk | Ricardo DeAngelis | Genomineerd | ||
Beste montage | Eduardo López | Genomineerd | ||
Beste artdirector | Abel Facello | Genomineerd | ||
Beste filmmuziek | Emilio Kauderer | Gewonnen |