Wilhelm Bauer (schip, 1945)
 Wilhelm Bauer | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Wilhelm Bauer in Bremerhaven
| ||||
| Overzicht | ||||
| Naamsein | U 2540 | |||
| Geschiedenis | ||||
| Kiellegging | 29 oktober 1944 | |||
| Tewaterlating | 13 januari 1945 | |||
| In dienst gesteld | 24 februari 1945 | |||
| Uit dienst gesteld | 15 maart 1982 | |||
| Algemene kenmerken | ||||
| Waterverplaatsing | 1620 ton (boven water) / 1820 ton (onder water) | |||
| Afmetingen | 76,7 x 6,6 meter | |||
| Bemanning | 57 | |||
| Techniek en uitrusting | ||||
| Machinevermogen | Dieselelektrisch | |||
| Snelheid | 15 knopen (boven water) 17 knopen (onder water) | |||
| Bewapening | 6x21 inch (53,3 cm) Torpedobuizen | |||
| ||||
_(9448017112).jpg)
_(9447490024)_(2).jpg)
De Wilhelm Bauer (oorspronkelijk: U 2540) is een type XXI U-boot van de Kriegsmarine van nazi-Duitsland. Het werd in januari 1945 tewatergelaten, maar heeft geen actieve dienst gedaan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het werd door de bemanning aan het einde van de oorlog tot zinken gebracht. In 1957 werd het schip geborgen en opgeknapt en kwam in 1960 in dienst bij de Duitse Marine. In 1980 werd het schip, na een aanvaring, buiten gebruik gesteld en in 1982 uit dienst genomen. Het is nu een museumschip in Bremerhaven en de enige overgebleven versie van dit type onderzeeboot.
Bouw en oorlogstijd
[bewerken | brontekst bewerken]Met de bouw van U 2540 werd begonnen in oktober 1944 op de scheepswerf van Blohm + Voss in Hamburg. Op 13 januari 1945 werd het schip tewatergelaten en maakte vanaf 24 februari 1945 onderdeel uit van de 31. Unterseebootsflottille voor trainingsdoeleinden. In april 1945 ging de boot naar het front na een training op het Oostzee eiland Bornholm. Als gevolg van de voortdurende brandstoftekorten werd het schip verplaatst naar Swinemünde voordat ze tot zinken gebracht in de buurt van het lichtschip voor Flensburg op 4 mei 1945.
Berging en opnieuw in dienst
[bewerken | brontekst bewerken]In juni 1957, na meer dan 12 jaar op de zeebodem van de Oostzee, werd het geborgen. De Howaldtswerke in Kiel maakte de onderzeeboot vaarklaar. Vanaf 1 september 1960 tot 28 augustus 1968 deed het dienst als een onderzoeksschip. Het voer toen onder de naam Wilhelm Bauer, de uitvinder van de eerste Duitse U-boot. Vanaf mei 1970 kreeg het een civiele bemanning en werd vooral gebruikt als testvaartuig voor de technische innovaties voor de nieuwe Type 206 onderzeeër. Na een botsing met de Duitse torpedobootjager D172 op 6 mei 1980 werd de Wilhelm Bauer opgelegd en op 15 maart 1982 uit dienst gesteld.
Conversie naar museumschip
[bewerken | brontekst bewerken]Het schip werd in de verkoop gedaan en overgenomen door de Duitse Maritiem Museum Vereniging en het Deutsches Schiffahrtsmuseum in Bremerhaven. De boot werd hersteld in zijn oorspronkelijke Tweede Wereldoorlog configuratie en vanaf 27 april 1984 is het opengesteld als museumschip.
Naslagwerken
[bewerken | brontekst bewerken]- (de) Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945. Der U-Boot-Krieg (1999). Auteurs: Rainer Busch en Hans-Joachim Röll. ISBN 3-8132-0514-2.
- (de) U-Boote, Hilfskreuzer, Minenschiffe, Netzleger, Sperrbrecher. Die deutschen Kriegsschiffe 1815-1945 (1985). Auteur: Erich Gröner. ISBN 3-7637-4802-4.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Wilhelm Bauer (Schiff, 1945) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
