Zilvercyanaat

Zilvercyanaat
Algemeen
Molecuul­formule	AgOCN
IUPAC-naam	zilvercyanaat
Molmassa	149,885 g/mol
InChI	1S/CHNO.Ag/c2-1-3;/h3H;/q;+1/p-1
CAS-nummer	3315-16-0
PubChem	76827
Wikidata	Q1429870
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Waarschuwing
H-zinnen	H302 - H312 - H332
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P280
VN-nummer	3260
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vast
Kleur	beige-grijs
Dichtheid	4 g/cm³
Onoplosbaar in	water
Geometrie en kristal­structuur
Kristal­structuur	monoklien
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Zilvercyanaat is een zout van zilver en het cyanaat-anion, en heeft als brutoformule AgOCN. De stof komt voor als een beige tot grijs kristallijn poeder, dat zo goed als onoplosbaar is in water.

Synthese

Zilvercyanaat kan bereid worden door de metathesereactie tussen kaliumcyanaat en zilvernitraat:

${\displaystyle {\ce {AgNO3 + KOCN -> AgOCN + KNO3}}}$

Een alternatieve bereidingsmethode is de reactie tussen zilvernitraat en ureum:

${\displaystyle {\ce {AgNO3 + H2NC(=O)NH2 -> AgOCN + NH4NO3}}}$

Eigenschappen

Zilvercyanaat kristalliseert uit in een monoklien kristalsysteem. Het behoort tot de ruimtegroep P2₁/m en de parameters van de eenheidscel bedragen:^[1]

• a = 547,3 pm
• b = 637,2 pm
• c = 341,6 pm
• β = 91°

Zilvercyanaat kent een explosief isomeer, zilverfulminaat. Aan de hand van beide verbindingen ontdekten Justus von Liebig en Friedrich Wöhler aan het begin van de 19e eeuw het concept isomerie.

Reacties

Zilvercyanaat reageert in waterig midden met salpeterzuur tot zilvernitraat, koolstofdioxide en ammoniumnitraat:

${\displaystyle {\ce {AgOCN + 2HNO3 + H2O -> AgNO3 + CO2 + NH4NO3}}}$

Externe link

• (en) MSDS van zilvercyanaat

Bronnen, noten en/of referenties

1. (en) D. Britton & J.D. Dunitz (1965) – The crystal structure of silver cyanate, Acta Cryst., 18, pp. 424-428