Zorro (musical)

Zorro
A New Musical by the Gipsy Kings
Scène uit Zorro
Scène uit Zorro
Muziek Gipsy Kings & John Cameron
Teksten Stephen Clark
Gebaseerd op Zorro
Productie 2008 Eastbourne
2008 West End
2009 Israël
2010 Moskou
2010 Brazilië
2011 Verenigd Koninkrijk National Tour
2011 Nederland
Portaal  Portaalicoon   Musical

Zorro is een musical, gebaseerd op het gelijknamige personage. De musical gebruikt vooral de fictieve biografie Zorro: A Novel uit 2005, geschreven door Isabel Allende, als basis. De tekst van de musical is geschreven door Stephen Clark, en de nummers door de Gipsy Kings en John Cameron.

Het verhaal is een prequel op het boek The Curse of Capistrano uit 1919, waarin Zorro voor het eerst zijn opwachting maakte. Tevens bevat het verhaal referenties naar ander Zorro-media, waaronder de film The Mask of Zorro.

Producties

[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste productie van de musical ging in première in 2008 in het Congress Theatre in Eastbourne. Daarna werd de voorstelling verplaatst naar West End. In de Engelstalige cast zitten onder andere Matt Rawle als Zorro/Diego De La Vega, Emma Williams als Luisa, Adam Levy als Ramon, Lesli Margherita als Inez, Nick Cavaliere als Garcia, en Jonathan Newth als Don Alejandro.

De musical is inmiddels in meerdere landen overgenomen, waaronder in 2010 in Brazilië. In 2011 is de muscial in Nederland te zien, op 17 april 2011 was de premiere. Voor de Nederlandse productie werd in het televisieprogramma Op zoek naar Zorro gezocht naar de acteur die de rol van Zorro moest gaan vertolken. Dit werd Tommie Christiaan.

Verhaal

[bewerken | brontekst bewerken]
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Proloog

[bewerken | brontekst bewerken]

De musical begint in een grot, waar een groep zigeuners de nacht doorbrengen. Hier vertelt hun leider een oude zigeunerlegende over de legendarische held Zorro.

Eerste akte

[bewerken | brontekst bewerken]

Don Diego de la Vega, een rijke jongeman uit Los Angeles, wordt door zijn vader Don Alejandro naar een school in Spanje gestuurd voor zijn studie. Hij moet zijn jeugdliefde, Luisa, hiervoor achterlaten. Kort voor zijn vertrek hoort Diego nog dat zijn broer Ramon kapitein van het leger zal worden.

Eenmaal in Spanje loopt Diego weg van de school en sluit zich aan bij een groep zigeuners die optreden in de steegjes van de stad. Hij wordt al snel de ster van hun optredens. Op een dag loopt Diego hier Luisa weer tegen het lijf, die hem aanspoort terug te gaan naar Californië omdat Ramon een tiran is geworden. Inez, een vrouwelijke zigeuner die een oogje heeft op Diego, is niet blij om Luisa te zien. Ze staat er daarom op dat alle zigeuners Diego zullen vergezellen.

In Californië blijkt dat Ramon Don Alejandro gevangen heeft genomen, en de bevolking heeft wijsgemaakt dat hij is overleden om ze zo hun land en rechten te kunnen ontnemen. Met behulp van Inez wordt Diego de held Zorro om Ramon ten val te brengen. Om zijn geheime identiteit te beschermen, biedt Diego zichzelf tevens aan als handlanger van Ramon en doet zich voor als een idioot. De volgende dag maakt Zorro zijn debuut door twee ter dood veroordeelde mannen te redden van de galg. Luisa is getuige van Zorro’s daden en wordt verliefd op hem, terwijl ze niet weet dat hij Don Diego is.

De zigeuners zorgen ondertussen ook voor ongeregeldheden in de stad. Inez trekt de aandacht van sergeant Garcia, die probeert haar het hof te maken. Ramon zet zijn zinnen op Luisa en probeert haar met geweld voor zich te winnen, maar Zorro redt haar.

Tweede akte

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij aanvang van de tweede akte verschijnen de zigeuners uit de proloog op het toneel voor een optreden.

Wanneer het verhaal verdergaat, blijkt Zorro Ramon in hun laatste gevecht permanent te hebben gemarkeerd met zijn kenmerkende Z-teken. Hij begint zijn grip op de bevolking te verliezen. In een poging zijn macht te herstellen wordt hij wreder dan ooit. Diego probeert ondertussen Garcia te helpen met zijn liefde voor Inez, terwijl Luisa besluit onder te duiken voor Ramon. Diego, als Zorro, zoekt haar op in de grot waar ze verblijft. Ze bekennen hun gevoelens voor elkaar, maar Zorro vreest dat Luisa’s leven in gevaar komt als hun relatie wordt ontdekt.

Ramon valt met zijn soldaten het zigeunerkamp waar Luisa is aan, om haar te arresteren. Zorro en enkele zigeuners, die eveneens verkleed zijn als Zorro om Ramon te misleiden, slaan de aanval af, totdat Ramon Inez doodschiet. Zorro geeft zich over om meer bloedvergieten te voorkomen en wordt afgevoerd naar de gevangenis. Ramon neemt Luisa mee. In de gevangenis treurt Diego om zijn nederlaag, totdat Garcia, die zich tegen Ramon heeft gekeerd vanwege diens moord op Inez, hem te hulp komt. Hij helpt Diego ontsnappen en vertelt hem tevens waar Don Alejandro gevangenzit. Ondertussen wil Ramon Luisa dwingen met hem te trouwen.

Wanneer de bruiloft begint, arriveert Don Alejandro verkleed als Zorro. Hij confronteert Ramon met zijn wreedheid en zet de soldaten tot opstand aan. Dan arriveert ook de echte Zorro en breekt een laatste gevecht tussen hem en Ramon los. In het gevecht onthult Zorro zijn ware identiteit. Ramon komt om het leven wanneer hij op zijn eigen mes valt. Luisa ziet eindelijk wie Zorro echt is, waarna de twee elkaar in de armen vallen en elkaar kussen.

Nummers

[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste acte
  • Flamenco Opening - zigeuners
  • Baila Me - Diego, Inez, zigeuners
  • Libertad - vrouwen van het dorp
  • Hope - Diego
  • In one Day - Luisa en de vrouwen van het dorp
  • Falling - Luisa
  • Bamboleo/There's A Tale - Inez, zigeuners
Tweede akte
  • Entrada - zigeuners
  • Freedom - Inez, burgers, zigeuners
  • Bamboleo (reprise) - Inez
  • Serenade- instrumental (dans tussen Diego en Luisa)
  • A love We'll Never Live - Diego en Luisa
  • One More Beer - Garcia, Inez, vrouwen van het dorp
  • Djobi Djobi - Inez and Luisa
  • Hope (reprise) - Diego
  • Man Behind The Mask - Luisa
  • Fiesta – hele cast

Nederlandse cast

[bewerken | brontekst bewerken]

Cast:

Ensemble:

Orkest:

Reacties

[bewerken | brontekst bewerken]

Zorro werd met goede kritieken onthaald door critici. Vooral de op Flamenco gebaseerde muziek en choreografie werden geprezen, evenals de vechtscènes. Onder andere Michael Billington van de Guardian gaf de musical een goede recensie.[1] The Times noemde de musical een mengeling van Errol Flynn en Monty Python.[1]

[bewerken | brontekst bewerken]