Abu Snan

Abu Snan
אַבּוּ סְנָן, אבו סנאן, أبو سنان
lokal kommune
Abu Snan lokal kommune building.
Land	Israel
Distrikt	Nord
Koordinatar	32°57′N 35°10′E / 32.950°N 35.167°E / 32.950; 35.167
Areal	4,75 km²
Folketal	12 596  (2012)[1]
Folketettleik	2 652 / km²
Abu Snan 32°57′27″N 35°10′22″E / 32.9575°N 35.172777777778°E / 32.9575; 35.172777777778
Wikimedia Commons: Abu Sinan

Abu Snan (arabisk أبو سنان; hebraisk אַבּוּ סְנָן) er ein arabisk lokal kommune i Galilea nord i Israel, med eit areal på 4,75 km². Han fekk status som lokal kommune i 1964. Han er ein religiøst blanda stad med ein muslimsk majoritet og ein større minoritet av drusarar og kristne.

Abu Snan hadde eit folketal på 11 900 i juni 2008, av dette 54,7% muslimar, 26,4% drusarar, og 18,9% kristne.

Historie

Abu Snan er ein gammal landsby, der gamle steinar er brukte om att i moderne hus. Graver, olje- eller vinpresser, og cisterner er funnen skoren ut i berget.^[2]

Krossfararar

Kring 1250 var Abu Snan kjend for ei borg laga av Den tyske riddarordenen, kalla d Busnen.^[3] Under namnet Tusyan, truleg ei forvansking av Busenan, vart Abu Snan nemnt som ein del av området til krossfararane under hudnaen mellom krossfararane basert i Akko og mamelukk-sultanen al-Mansur (Qalawun) som vart erklært i 1283.^[4]

Osmansk tid

I 1517 vart Abu Snan og resten av Palestina innlemma i Det osmanske riket etter han vart erobra frå mamelukkane, og i 1596 var han oppført i osmanske skattelister som ein del av Akka nahiya. Han hadde då 102 hushaldningar og 3 ungkarar, alle muslimar.^[5]

Sjå òg

• Arabiske stader i Israel

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Abu Snan» frå Wikipedia på engelsk, den 6. desember 2014.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
• Conder, Claude Reignier; Kitchener, Herbert H. (1881). The Survey of Western Palestine: Memoirs of the Topography, Orography, Hydrography, and Archeology 1. London: Committee of the Palestine Exploration Fund. 
• Dauphin, Claudine (1998). La Palestina byzantine, Peuplement et Populations, Vol. III : Catalogue. BAR International Series 726. Oxford: Archeopress. 
• Guérin, Victor (1880). Description Géographique Historique et Archéologique de la Palestina (på fransk). 3: Galilea, pt. 2. Paris: L'Imprimerie Nationale. 
• Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Tyskland: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. ISBN 3-920405-41-2. 
• Palmer, E. H. (1881). The Survey of Western Palestine: Arabic and English Name Lists Collected During the Survey by Lieutenants Conder and Kitchener, R. E. Transliterated and Explained by E.H. Palmer. Committee of the Palestine Exploration Fund. 

1. «Locality File» (XLS). Israelsk statistisk sentralbyrå. 2012. Henta 7. oktober 2014. 
2. Dauphin, 1998, s. 639
3. Conder and Kitchener, 1881, p 153
4. Dan Barag (1979). «A new source concerning the ultimate borders of the Latin kongedømet Jerusalem». Israel Exploration Journal 29: 197–217. 
5. Hütteroth and Abdulfattah, 1977, s. 191

Bakgrunnsstoff

• Velkomen til Abu Sinan