| Arne Paasche Aasen | |||
| Fødd | 18. juni 1901 | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | Steinkjer kommune | ||
| Død | 1. november 1978 (77 år) | ||
| Dødsstad | Oslo | ||
| Opphav | Noreg | ||
| Verka som | journalist, lyrikar | ||
| Far | Edolf Aasen | ||
Arne Paasche Aasen (18. juni 1901–1. november 1978) var ein norsk forfattar og lyrikar. Han er òg kjend under pseudonymet Dorian Red, og han gav ut fleire dikt under dette namnet i Arbeiderbladet i åra før og etter den andre verdskrigen.
Aasen var son av Augusta Aasen (fødd Paasche) og Edolf Aasen.[1] Han var fødd i Steinkjer, men voks opp i Oslo.[1] Gjennom fleire år var han aktiv i Oslo Arbeidersamfunn og Arbeidarpartiet. Saman med komponisten Jolly Kramer-Johansen var han opphavsmann til fleire kjende arbeidarsongar, som «Frihetens forpost» og «Vi bygger landet». Det kanskje best kjende diktet hans er «De nære ting», som er tonesett og framført som vise av Kurt Foss og Reidar Bøe. Ein annan kjend tekst er «Blåveispiken» («Jeg går og rusler på Ringerike»), som også er tonesett, og som Kurt Foss og Reidar hadde en stor slager med. Han skreiv også dei norske tekstane til «White Christmas» («Min barndoms jul»), «Edelweiss» og «My Favorite Things» («Sånt liker jeg best»).
Frå 70-årsdagen sin i 1971 mottok Paasche Aasen æresgasje av Arbeiderpartiet, LO og Tiden Norsk Forlag.