Beit Ur al-Fauqa

Beit Ur al-Fauqa
بيت عور الفوقا, Bayt ’Ur al-Fauqa, Beit ’Ur al-Foqa
kommune
Namneopphav: Det øvre Ur-huset[1]
Land	Dei palestinske territoria
Guvernement	Ramallah og al-Bireh guvernement
Koordinatar	31°53′09″N 35°06′51″E / 31.88583°N 35.11417°E / 31.88583; 35.11417
Folketal	864  (2007)
Beit Ur al-Fauqa 31°53′09″N 35°06′51″E / 31.885833333333°N 35.114166666667°E / 31.885833333333; 35.114166666667
Kart som viser Beit Ur al-Fauqa. Kart som viser Beit Ur al-Fauqa.
Wikimedia Commons: Beit Ur al-Fauqa

Beit Ur al-Fauqa (arabisk skrift بيت عور الفوقا) er ein palestinsk landsby i Ramallah og al-Bireh guvernement nord på Vestbreidda, 14 km aust for Ramallah og 3 km søraust for Beit Ur al-Tahta. I følgje Palestinsk statistisk sentralbyrå hadde han 864 innbyggjarar i 2007.^[2]

Historie

Beit Ur al-Fauqa hra bevart delar av det originale kanaanittiske namnet på landsbyen,^[3] og har blitt identifisert som staden Øvre Bethoron.^[4] Arkeologiske funn indikerer at Nedre Bethoron (Beit Ur al-Tahta) vart grunnlagd før Øvre Bethoron; potteskar som er funne i Beit Ur al-Fauqa er dater frå jernalderen og framover, medan potteskar frå den nedre landsbyen er datert frå sein bronsealder.^[3] Ein stor birkeh (dam) nordaust i landsby er hogd ut i berget.^[5]

Hashmonarane stoppa hellenarane to gonger på veg mot Jerusalem i Øvre Bethoron. I eit tredje forsøk, klarte Bakkhides å slå hashemonane og bygge ei borg i dette strategiske passet.^[6] Det var i dalane nær Bethoron at den 12. romerske legionen under Cestius Gallus vart øydelagd i 66 evt. i starten på det store jødiske opprøret.^[7] Etter at det jødiske opprøret var over i 70 evt., bygde romarane ei festning i byen for å vakte over vegen inn til Jerusalem.^[6] Seint i romartida og under austromarane, vart Beit Ur al-Fauqa mindre viktig og hadde blitt ein liten landsby på 400-talet.^[8]

Landsbyen er blitt identifisert som Bethoron Superior eller Vetus Betor i krossfarartida. Dronning Melisende av Jerusalem gav landsbyen som eit len til Mar Saba. I 1165/64 vart han seld til prestane i Den heilage grav-kyrkja.^[9][10] Ruinane av eit tårn, Al-Burj, i landsbyen er datert til denne tida.^[10][11]

Ein arabisk inskripsjon med eit vers frå Koranen vart funnen i ruinane av ein steinstruktur i Beit Ur al-Fauqa, som Moshe Sharon meinte kom frå tida då ajjubidane herskar i Palestina.^[8]

Osmansk tid

Beit Ur al-Fauqa vart, som resten av Palestina, ein del av Det osmanske riket i 1517, og i skattelistene i 1596, var landsbyen oppført i skattelister som ein del av Quds nahiya i Quds liwa. Han hadde eit folketal på 5 muslimske hushaldningar og betalte skatt for kveite, bygg, oliven, geiter og/eller bikubar.^[12]

Flyfoto av Beit Ur al-Fauqa, 1931

Den franske oppdagaren Victor Guérin vitja landsbyen i 1863, og han estimerte eit folketal på kring 150 innbyggjarar, og skildra omliggande hagar medoliventre. Han noterte òg ruinane av ei lita borg.^[13] I 1883 skildra Palestine Exploration Fund i Survey of Western Palestine Beit Ur Al Foka som «ein liten landsby bygd av stein på enden av utstikkar frå ei høgd. Lendet er særs bratt i vest. Vassforsyninga er kusntig, og i nord og sør ligg djupe dalar. Ein har flott utsyn mot vest, inkludert havet, slettene i Lydda og Ramleh, og delar av Ajalondalen.»^[14]

Det britiske mandatet

I ei folketeljing i 1922 utført av Dei britiske mandatstyresmaktene hadde Beit 'Ur al-Fuqa eit folketal på 147, alle muslimar.^[15] Under folketeljinga i 1931 hadde Beit 'Ur al-Fauqa 47 busette hus og eit folketal på 173, framleis alle muslimar.^[16]

I 1945 var folketalet 210, alle arabarar, medan det samla landarealet var 3 762 mål, i følgje ei offisiell landmåling.^[17] Av dette var 989 for plantasjar og irrigert land, 1 277 for korn,^[18] medan 26 mål var klassifisert som utbygde område.^[19]

Etter 1948

Etter den arabisk-israelske krigen i 1948 og våpenkvileavtalen i 1949 var Beit Ur al-Fauqa under Jordan sitt styre.

Sidan seksdagarskrigen i 1967 har Beit Ur al-Fauqa vore under israelsk okkupasjon.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Beit Ur al-Fauqa» frå Wikipedia på engelsk, den 22. september 2015.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
• Barron, J. B., red. (1923). Palestine: Report and General Abstracts of the Census of 1922. Government of Palestine. 
• Conder, Claude Reignier; Kitchener, H. H. (1883). The Survey of Western Palestine: Memoirs of the Topography, Orography, Hydrography, and Archeology 3. London: Committee of the Palestine Exploration Fund. 
• Finkelstein, Israel; Lederman, Zvi, red. (1997). Highlands of many cultures. Tel Aviv: Tel Aviv universitet. 
• Goodman, Martin (2007). Rome and Jerusalem; The Clash of Ancient Civilizations. Allen Lane. ISBN 978-0-7139-9447-6. 
• Guérin, Victor (1868). Description Géographique Historique et Archéologique de la Palestine (på fransk). 1: Judee, pt. 1. Paris: L'Imprimerie Nationale. 
• Guérin, Victor (1875). Description Géographique Historique et Archéologique de la Palestine (på fransk). 2: Samarie, pt. 2. Paris: L'Imprimerie Nationale.  (p. 398)
• Hadawi, Sami (1970), Village Statistics of 1945: A Classification of Land and Area ownership in Palestine, Palestinsk frigjeringsorganisasjon forskingssentral 
• Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Tyskland: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. ISBN 3-920405-41-2. 
• Mills, E., red. (1932). Census of Palestine 1931. Population of Villages, Towns and Administrative Areas (PDF). Jerusalem: Government of Palestine. 
• Sharon, Moshe (1999). Corpus Inscriptionum Arabarum Palaestinae, B-C 2. BRILL. ISBN 9004110836. 
• Palmer, E. H. (1881). The Survey of Western Palestine: Arabic and English Name Lists Collected During the Survey by Lieutenants Conder og Kitchener, R. E. Transliterated and Explained by E.H. Palmer. Committee of the Palestine Exploration Fund. 
• Pringle, Denys (1997). Secular buildings in the Crusader Kingdom of Jerusalem: an archaeological Gazetter. Cambridge University Press. 
• de Roziére, red. (1849). Cartulaire de l'église du Saint Sépulchre de Jérusalem: publié d'après les manuscrits du Vatican (på fransk). Paris: Imprimerie nationale. 
• Röhricht, Reinhold (1893). (RRH) Regesta regni Hierosolymitani (MXCVII-MCCXCI) (på latin). Berlin: Libraria Academica Wageriana. 
• Socin, A. (1879). «Alphabetisches Verzeichniss von Ortschaften des Paschalik Jerusalem». Zeitschrift des Deutschen Palästina-Vereins 2: 135–163. 

1. Palmer, 1881, s. 287
2. 2007 PCBS Census. Palestinsk statistisk sentralbyrå. s.115.
3. Eugenio Alliata (19. desember 2000). «Bethoron (Bayt Ur)». Studium Biblicum Franciscanum. Henta 5. september 2015. 
4. John Gray (Januar 1949). «The kanaanitt God Horon». Journal of Near East Studies 8 (1): 27–34. JSTOR 542437. doi:10.1086/370902. 
5. Conder og Kitchener, 1883, s. 86
6. Sharon, 1999, s. 165
7. Goodman, Martin. (2007). Rome and Jerusalem; The Clash of Ancient Civilizations. s. 14.
8. Sharon, 1999, s. 166
9. de Roziére, 1849, s. 279, sitert i Röhricht, 1893, RRH, s. 106-107, No 409
10. Pringle, 1997, s. 29
11. Beyer, 1942 identifiserte Vetus Betor med Beit Ur al-Tahta, i følgje Finkelstein et al, 1997, s. 304
12. Hütteroth and Abdulfattah, 1977, s. 112
13. Guérin, 1868, s. 346-347
14. Conder og Kitchener, 1883, s. 17
15. Barron, 1923, Table VII, Ramallah underdistrikt, s. 16
16. Mills, 1932, s. 47.
17. Government of Palestine, Department of Statistics. Village Statistics, April, 1945. Sitert i S. Hadawi, Village Statistics, 1945. PLO Research Sentral, 1970, s. 64
18. Government of Palestine, Department of Statistics. Village Statistics, April, 1945. Sitert i S. Hadawi, Village Statistics, 1945. PLO Research Sentral, 1970, s. 111
19. Government of Palestine, Department of Statistics. Village Statistics, April, 1945. Sitert i S. Hadawi, Village Statistics, 1945. PLO Research Sentral, 1970, s. 161

Bakgrunnsstoff

• Velkomen til Bayt 'Ur al-Fauqa