Blåis er eit omgrep for den nedre delen av ein isbre, der snøen smeltar om sommaren og det er is i overflata.
Når breen flyttar på seg vert luftbobler i isen pressa ut og storleike på iskrystallane aukar, slik at isen vert klår.
I somme område har jordskjelv heva blåisen over bakkenivå og skapt formasjonar som store frosne bølgjer.
Blåfargen vert ofte tilskrive rayleigh-spreiing. I staden er isen blå av same årsak som at vatn er blått, som følgje av ein overtone av oksygen-hydrogen-band (O-H) som absorberer lys i den raude enden av det synlege spektrumet.[1]
Blåisen kjem fram i område av Antarktis der det ikkje fell snø, eller i område der snøfall vert motverka av sublimasjon eller andre tap. Desse områda har vorte nytta som rullebanar, på grunn av den harde overflata.