Espen Haavardsholm

Espen Haavardsholm
Statsborgarskap Noreg
Fødd 10. februar 1945 (79 år)
Oslo
Yrke skribent, journalist, lyrikar, biograf
Ektefelle Liv Køltzow

Espen Haavardsholm (fødd 10. februar 1945 i Oslo)[1][2] er ein norsk forfattar. Han debuterte i 1966 med novellesamlinga Tidevann, og har seinare utgjeve romanar, dikt, essays, biografiar m.m.

Haavardsholm var ein av dei sentrale forfattarane knytt til det litterære tidsskriftet Profil på slutten av 1960-talet og byrjinga av 1970-talet.

Utgjevingar

[endre | endre wikiteksten]
  • 1966 Tidevann (novellesamling)
  • 1968 Munnene (roman)
  • 1969 Kartskisser (essaysamling)
  • 1970 Den avskyelige snømannen (novellesamling)
  • 1971 Zink (lesestykke)
  • 1973 Grip dagen (diktsamling)
  • 1975 Historiens kraftlinjer (roman)
  • 1978 Boka om Kalle og Reinert (roman)
  • 1980 Drift (roman)
  • 1981 Svarte fugler over kornåkeren (historier)
  • 1983 Store fri (roman)
  • 1986 Roger, gult (roman)
  • 1988 Mannen fra Jante. Et portrett av Aksel Sandemose
  • 1990 Huleskyggen (roman)
  • 1993 Litteraturhistorie for den videregående skolen (medforfattar)
  • 1993 Martin Linge - min morfar (biografi)
  • 1994 Ikke søkt av sol (roman)
  • 1995 Taushetens pris (essaysamling)
  • 1996 Det innerste rommet (roman)
  • 1996 Essays i utvalg (essaysamling)
  • 1998 Italienerinnen (roman)
  • 2001 Lilit (roman)
  • 2002 Noveller om ungdom (novellesamling)
  • 2004 Gutten på passbildet (roman)
  • 2005 Det som er og det som ikke er. Tidlige tekster
  • 2006 Tjue (roman)
  • 2008 Bilde på baksiden (roman)
  • 2010 Et rom i flammer : Ola Bauer : en biografi (biografi)
  • 2011 Besøk på Ekely (roman)

Referansar

[endre | endre wikiteksten]
  1. ««Espen Haavardsholm»». forfatterkatalogen.no. Henta 19. april 2012. 
  2. Øystein Rottem (1997). «Espen Haavardsholm - den umulige friheten». Norges litteraturhistorie : Inn i medietidsalderen. Oslo: Cappelen. s. 145. ISBN 8202154774. 

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]