K. 191 Solokonsert av Wolfgang Amadeus Mozart | |||
Periode | Wienerklassisismen | ||
---|---|---|---|
Komponert | 4. juni 1774 | ||
Typisk lengd | 18:08 | ||
Satsar/akter | 3 | ||
Toneart | B-dur | ||
Instrumentering | orkester, fagott |
Fagottkonsert i B-dur (K. 191), skriven i 1774 av Wolfgang Amadeus Mozart, er det vanlegaste stykket for fagott som er skrive.[1] Nesten alle profesjonelle fagottistar speler dette stykket ein eller annan gong i karrieren sin, og det er dette stykket som ofte vert spelt under prøvespelingar.
Sjølv om det signerte manuskriptet er tapt, veit ein at det vart fullført den 4. juni 1774.[2]
Mozart skreiv fagottkonserten då han var 18 år gammal, og det var den første solokonserten han skreiv for eit blåseinstrument.[3] Sjølv om ein trur at det vart bestilt av den aristokratiske amatørfagottisten Thaddäus Freiherr von Dürnitz, som eigde 74 verk av Mozart, har ein få bevis som støttar dette.[4] Forskarar trur at Mozart kanskje skreiv tre fagottkonsertar, men at berre denne har overlevd.
Konserten er skriven for solo fagott og eit orkester som består av to oboar, ein fagott, 2 valthorn i F og strykarar.
Stykket er delt inn i tre satsar: