Finn Støren

Finn Støren

Statsborgarskap Noreg
Fødd 20. november 1893
Kristiansand kommune
Død

18. april 1962 (68 år)
Buenos Aires

Yrke diplomat, forretningsdrivande
Politisk parti Nasjonal Samling
Finn Støren på Commons

Finn Støren (fødd 20. november 1893 i Kristiansand, død 18. april 1962 i Buenos Aires[1][2]) var ein norsk finansmann og diplomat.

Han tok examen artium i 1914, studerte finans og dreiv meklarfirmaet P. Anker i Kristiania. I Russland trefte han Fridtjof Nansen og Vidkun Quisling som dreiv hjelpearbeid under svoltkatastrofen der.

I 1922 var han blant dei første nordmennene som budde på Galápagos i lengre tid, i eit forsøk på å kolonisera øygruppa saman med Per Bang og Jens Aschehoug.[3] Dei gav ut ei reiseskildring i 1926. Han var i lengre tid utanlands som diplomat i Russland, Colombia og konsul i Panama 1930-33.

Tilbake i Noreg i 1933 busette han seg i Drangedal og vart med i Nasjonal Samling.[4] Støren vart reiar i eige kvalfangstfirma i Kragerø. Han eigde mellom anna kvalkokaren FLK «Roald Amundsen» (1904) frå 1937 til 1939, uten at denne blei swtt i drift.

Han verka som leiar for Direktoratet for spesialorientering i perioden 1940-45. Direktoratet var innordna Innanriksdepartementet, men var meint å bli det nye utanriksdepartementet etter okkupasjonen.[5] I denne funksjonen var Støren i praksis uoffisielle utanriksminister for Quisling, og var blant anna Quisling sin ledsagar på besøk hjå Adolf Hitler.[6] Etter krigen vart han arrestert, men flykta til Argentina i 1947 saman med mellom andre Arne Høygaard.

Det er kjent at han skreiv under pseudonyma F. Grong og F. Balg.

Referansar

[endre | endre wikiteksten]
  1. ↑ Finn Støren i Store Norske Leksikon
  2. ↑ Utdjupingsartikkel i SNL
  3. ↑ Hoff, Stein (1945-) (1985). Drømmen om Galapagos: en ukjent norsk utvandrerhistorie. Grøndahl. ISBN 8250407687. 
  4. ↑ Øystein Sørensen (1983). Fra Marx til Quisling: fem sosialisters vei til NS. Aventura. ISBN 8258802585. 
  5. ↑ Christian Christensen (1988). Den andre siden. Cappelen. ISBN 8202112281. 
  6. ↑ Skaug, Tore (1939-) (1998). "Vandfaldene ere bequemme": Skafså kraftverk 50 år. Skafså kraftverk. ISBN 8299477603.