Sixteen Tons

Sixteen Tons av Merle Travis frå albumet Folk Songs of the Hills
Språk	engelsk
Utgjeve	juli 1947; 77 år sidan (1947-07)
Innspelt	8. august 1946
Sjanger	Folk
Lengd	2:50
Selskap	Capitol
Komponist	Merle Travis
Tekstforfattar	Merle Travis
Låtskrivar(ar)	Merle Travis
Produsent	Lee Gillette

Tennessee Ernie Ford sin versjon av «Sixteen Tons» nådde førsteplassen på hittlista i USA.

«Sixteen Tons» er ein song om ein kolgruvearbeidar, basert på livet i kolgruvene i Muhlenberg County i Kentucky.^[1] Han vart skriven og først spelt inn av Merle Travis i Radio Recorders Studio B i Hollywood i California den 8. august 1946. Cliffie Stone spelte bass på innspelinga.^[2] Det var den første utgjevinga til Capitol på albumet Folk Songs of the Hills (juli 1947).^[3] Singelen selde til gullplate.

Linja «You load sixteen tons and what do you get? Another day older and deeper in debt,» kom frå eit brev skriven av broren til Travis, John.^[1] Ei anna linje kom frå faren deira, som var gruvearbeidar, som sa «I can't afford to die. I owe my soul to the company store.»^[4]

Ein versjon frå 1955 vart spelt inn av Tennessee Ernie Ford og gjekk til topps på Billboard-lista,^[5] medan ein annan versjon av Frankie Laine berre vart gjeven ut i Vest-Europa, der han gav konkurranse til versjonen til Ford.

25. mars 2015 vart det annonsert at Ford-versjonen skulle innlemmast i Library of Congress's National Recording Registry.^[6]

Forfattarskap

«Sixteen Tons» er berre tilskriven Merle Travis på alle innselingar^[5] og er registrert i BMI som ein Merle Travis-komposisjon. George S. Davis, ein visesongar og låtskrivar som hadde arbeidd i gruvene i Kentucky, hevda på ei innspeling for Folkways Records i 1966 å ha skrive songen som «Nine-to-ten tons» i 1930-åra.^[7] Han hevda òg forskjellige gonger å ha skrive songen som «Twenty-One Tons». Det finst ikkje bevis for påstanden til Davis.^[8]

Andre versjonar

Tennessee Ernie Ford spelte inn «Sixteen Tons» i 1955 som B-sida til sin versjon av Moon Mullican-songen «You Don't Have to Be a Baby to Cry». Med knipsinga til Ford og eit unikt klarinettbasert poparrangement, vart han raskt ein millionseljar.^[5] Songen gjekk til topps på Billboard country-lista i november og låg der i ti veker, før han gjekk over til poplista og låg på toppen av den lista i åtte veker,^[9] og slo den konkurrerande versjonen til Johnny Desmond. I Storbritannia konkurrerte versjonen til Ford med versjonar av Edmund Hockridge og Frankie Laine. Likevel vart Ford-versjonen meir suksessrik og låg fire veker på toppen av UK Singles Chart i januar og februar 1956.^[10][11]

Laine-versjonen vart ikkje gjeven ut i USA, men selde godt i Storbritannia. Ford-versjonen kom ut 17. oktober og hadde seld to millionar eksemplar innan 15. desember same året.^[12]

Songen er blitt spelt inn på plate eller framført på konsert av mange musikarar:

• 1955: Sungen live av Elvis Presley på tidlege konsertar i 1950-åra, men aldri spelt inn.
• 1955: The Weavers spelte songen på konsertalbumet The Weavers at Carnegie Hall.^[13]
• 1955: Red Sovine spelte inn songen for Brunswick
• 1955: B.B. King & His Orchestra
• 1955: Larry Cross
• 1956: Ewan MacColl med Brian Daly ^[14]
• 1956: Michael Holliday
• 1956: Eddy Arnold sin versjon kom ut på samlealbumet Dozen Hits
• 1957: The Platters
• 1960: Bo Diddley gav ut sin versjon på albumet Bo Diddley Is a Gunslinger.^[15]
• 1961: Jimmy Dean spelte inn ein versjon på Big Bad John and Other Fabulous Songs and Tales
• 1963: Alberto Vazquez, ein mexicansk bass-barytonsongar, spelte inn songen for den mexicanske marknaden.
• 1964: Louis Neefs, ein belgisk songar, spelte inn songen i Belgia.
• 1965: Lorne Greene for albumet The Man
• 1966: Stevie Wonder spelte inn ein Motown- og soul-versjon på Down to Earth
• 1967: Tom Jones spelte inn ein rockeversjon på albumet Green, Green Grass of Home
• 1967: James & Bobby Purify gav ut ein versjon som B-sida til singelen «I Take What I Want»^[16]
• 1970: Freeman Sound som B-side til singelen «Singing My Own Song»
• 1971: Mylon LeFevre på albumet Mylon with Holy Smoke
• 1972: CCS
• 1973: Jerry Reed på Hot A' Mighty!
• 1974: Steve Goodman spelte songen live
• 1976: Don Harrison Band sin versjon nådde 47. plassen på Billboard Hot 100 i juni 1976.^[17] Han gjekk òg inn på salslista i Australia.
• 1984: Deja Voodoo på albumet Cemetery
• 1986: Ein versjon av det engelske punkebandet The Redskins på allbumet Neither Washington Nor Moscow
• 1986: Anna Domino
• 1987: Johnny Cash på albumet Johnny Cash Is Coming to Town
• 1987: Frank Tovey på albumet Tyranny & the Hired Hand.
• 1990: Eric Burdon sin versjon vart nytta i opninga av komedien Joe Versus the Volcano. Denne vart spelt inn tidleg i 1980-åra, men kom ikkje ut før i 1988 på albumet Nightwinds Dying. I 1992 spelte han inn ein annan versjon som kom ut på konsertalbumet «Access All Areas» n 1993.
• 1991: Confessor på albumet Condemned
• 1993: Memento Mori spelte inn ein versjon av songen som eit løynd spor på debutalbumet Rhymes of Lunacy.
• 1995: Tuff på albumet Religious Fix
• 1995: Corb Lund på albumet Modern Pain
• 1996: Western Flyer i eit konsertopptak på albumet Back in America
• 1998: Hello Dave på albumet 16 Tons
• 1999: Stan Ridgway på albumet Anatomy
• 2005: Eels på konsertalbumet Sixteen Tons (10 Songs)
• 2005: This Bike Is A Pipe Bomb på albumet Dance Party With...^[18]
• 2007: Den amerikanske presidentkandidaten Dennis Kucinich si utgåve av songen vart spelt ein del på TV under ein presidentkampanje.
• 2007: Lawrence «Lipbone» Redding på albumet Hop The Fence
• 2010: Lance Guest, som Johnny Cash, i den originale Broadway-musikalinnspelinga av Million Dollar Quartet^[19]
• 2011: Tom Morello, gitarist i Rage Against the Machine og The Nightwatchman på EP-en «Union Town»^[20]
• 2012: The Dandy Warhols på albumet This Machine.
• 2012: LeAnn Rimes på konsertane hennar i 2012.
• 2012: Tim Armstrong som ein del av prosjektet Tim Timebomb and Friends^[21]
• 2013: Robbie Williams på luksusutgåva av Swings Both Ways.
• 2014: Gary Clail på albumet Nail It To The Mast.
• Brave Combo spelte inn ein cumbia-versjon
• Rehab på albumet Cuz We Can
• Rockapella spelte inn ein acappella-versjon
• ZZ Top framførte songen i 2014 i lag med Jeff Beck.^[22]

Andre språk

• Armand Mestral gav ut ein fransk versjon kalla «Seize tonnes» i 1956.
• Ein tysk versjon av songen kalla «Sie hieß Mary-Ann» vart gjeven ut av fleire artistar i 1956 og 1957, mellom andre av Ralf Bendix og Freddy Quinn.
• Ein spansk versjon, «16 Toneladas», vart spelt inn av den katalanske songaren José Guardiola og vart ein hit i Spania og Latin-Amerika i 1960.^[23]
• Ein italiensk versjon av I Giganti frå 1968.
• Den brasilianske komponisten Roberto Neves skreiv ein portugisisk versjon, «Dezesseis Toneladas», først spelt inn av Noriel Vilela i 1971.^[24][25]
• Adriano Celentano gav ut ein italienskspråkleg versjon, «L'ascensore» i 1986.
• Ein versjon kalla «靜心等» (Jìng Xin Deng) er ein kjend hit i Taiwan, tolka av den kinesiske songaren Zhang Lu og av Teresa Teng.
• Det ungarske bandet Republic spelte inn ein versjon i 1998 kalla «Tizenhat tonna feketeszén» på albumet Üzenet.^[26][27]
• Finske Turo's Hevi Gee gav ut ein versjon på albumet Ei se mitn! kalla «Velkavankilaulu» i 1999.
• Det serbiske hardrockbandet Riblja Čorba gav ut ein versjon i 1999 kalla «16 noći» på albumet Nojeva barka.
• Den ukraniske visegruppa Ot Vinta! gav ut ein versjon på ukrainsk i 2013.^[28][29]
• Ei mexicansk gruppe, Hermanos Barron frå Monterrey spelte inn songen i 1980-åra som «16 Toneladas».^[30]
• Ein svensk versjon («Sexton ton») vart spelt inn i 1956 av Cacka Israelsson og gjeven ut som B-sida til singelen «Tro och Kärlek». Han vart omsett til svensk av Ingrid Reuterskiöld.
• Ein annan svensk versjon («Sexton ton») vart spelt inn i 1970 av Gunnar Wiklund.

I populærkulturen

• John Denver spelte ein golf-parodi av songen kalla «18 Holes» i 1997.^[31]

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Sixteen Tons» frå Wikipedia på engelsk, den 11. juli 2017.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
• Coleman, Rhonda Janney (April 2001). «Coal Miners and Their Communities in Southern Appalachia, 1925–1941, Part 1». West Virginia Historical Society Quarterly XV (2). Henta 3. april 2014. 
• Coleman, Rhonda Janney (July 2001). «Coal Miners and Their Communities in Southern Appalachia, 1925–1941, Part 2». West Virginia Historical Society Quarterly XV (3). Henta 3. april 2014. 
• «Heineken - The Odyssey Film (16 Toneladas / 16 Tons)» (på portugisisk). YouTube. Wieden + Kennedy (Amsterdam, Netherlands). February 5, 2014. 
• O'Connor, L. H. (28. mai 2011). «Merle Haggard, He's Not». Roothog Radio. Arkivert frå originalen 22. desember 2011. Henta 3. april 2014. 

1. «Sixteen Tons». Ernieford.com. 29. juli 1956. Arkivert frå originalen 8. april 2014. Henta 11. juli 2017. 
2. «Archived copy». Arkivert frå originalen May 19, 2015. Henta 11. juli 2017. 
3. «Advance Record Releases». Billboard. June 28, 1947. s. 119. 
4. «You Load 16 Tons... Coal Mine Song Is a Gold Mine». LIFE. December 5, 1955. s. 183. 
5. Merle Travis & Ernie Ford intervjua på Pop Chronicles (1969)
6. «National Recording Registry To «Ac-Cent-Tchu-Ate the Positive»». Library of Congress. 25. mars 2015. Henta 25. mars 2015. 
7. John Cohen, liner notes to the album George Davis: When Kentucky Had No Mining Men (Folkways FA 2343, 1967)
8. https://www.steynonline.com/4434/sixteen-tons
9. Collins, Ace (1996). The Stories Behind Country Music's All-time Greatest: 100 Songs. New York: The Berkeley Publishing Group. s. 91–93. ISBN 1-57297-072-3. 
10. Rice, Jo (1982). The Guinness Book of 500 Number One Hits (1st utg.). Enfield, Middlesex: Guinness Superlatives Ltd. s. 23. ISBN 0-85112-250-7. 
11. Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (19th utg.). London: Guinness World Records Limited. s. 54–5. ISBN 1-904994-10-5. 
12. J.D. (6. oktober 2008). «River of No Return». The Pop History Dig. Henta 11. juli 2017. 
13. Gilliland, John (1969). «Show 18 - Blowin' in the Wind: Pop discovers folk music. [Part 1]» (audio). Pop Chronicles. Digital.library.unt.edu. 
14. «Three Score & Ten». Topic Records. Henta 11. juli 2017. 
15. «Bo Diddley Is a Gunslinger: Music». Amazon.com. Henta 11. juli 2017. 
16. «James & Bobby Purify, «I Take What I Want» Single Release». Henta 11. juli 2017. 
17. «Music: Top 100 Songs | Billboard Hot 100 Chart». Billboard. Henta 28. april 2016. 
18. «Dance Party With This Bike Is A Pipe Bomb». Amazon.com. 7. juni 2006. Henta 11. juli 2017. 
19. MDQ Merchandising LLC (2010). «Song List» and «Performing Credits». In Million Dollar Quartet (p. 5) [CD booklet]. New York City: Avatar Studios; and Chicago: Chicago Recording Company
20. «Home - Tom Morello: The Nightwatchman». Nightwatchmanmusic.com. 1. mai 2013. Henta 11. juli 2017. 
21. «Sixteen Tons : Tim Timebomb and Friends». Timtimebomb.com. 23. november 2012. Henta 11. juli 2017. 
22. «ZZ Top Concert Setlists». Setlist.fm. Henta 11. juli 2017. 
23. Salaverri, Fernando (September 2005). Sólo éxitos: año a año, 1959–2002 (1st ed.). Spain: Fundación Autor-SGAE. ISBN 84-8048-639-2.
24. Mugnaini Jr.. Enciclopédia das músicas sertanejas (2001, ISBN 8575270044), p. 42
25. «16 Toneladas (Sixteen Tons) - Noriel Vilela - Details». Musical Taste. 31. mars 2003. Henta 11. juli 2017. 
26. «Allmusic Hungary a magyar zene adatbázisa». Allmusic.hu. Arkivert frå originalen 6. august 2018. Henta 11. juli 2017. 
27. Video på YouTube
28. Video på YouTube
29. «Ot Vinta. Офіційний сайт». Ot-vinta.com. Henta 11. juli 2017. 
30. «Los Hermanos Barron-16 Toneladas». YouTube. 4. august 2008. Henta 11. juli 2017. 
31. Video på YouTube