Street Fighting Years Studioalbum av Simple Minds | ||
Språk | engelsk | |
Utgjeve | 2. mai 1989 | |
Innspelt | Mars 1988 – mars 1989 i Skottland | |
Sjanger | Poprock | |
Lengd | 61:13 | |
Selskap | Virgin Records (verda) / A&M (USA) | |
Produsent | Trevor Horn og Stephen Lipson | |
Simple Minds-kronologi | ||
---|---|---|
Live in the City of Light (1987) |
Street Fighting Years | Real Life (1991)
|
Singlar frå Street Fighting Years | ||
|
Street Fighting Years er det åttande studioalbumet til det skotske rockebandet Simple Minds, gjeve ut i mai 1989 på plateselskapet Virgin Records verda over, utanom i USA, der det kom ut på A&M.[1] Albumet var produsert av Trevor Horn og gjekk til topps på UK Albums Chart.[2]
Street Fighting Years vart spelt inn på ei tid då det var endringar i Simple Minds. Det var det siste albumet med klaverspelaren og det opphavlege medlemmet Mick MacNeil.
Mangelen på likskap og sameining i bandet kom snart til syne. Trommeslagaren Mel Gaynor vart sett på sidelinja under innspelinga (visstnok på grunn av ei usemje med Trevor Horn) og vart etter kvart redusert til ein studiomusikar. Mykje av trommespelinga vart gjort av Manu Katché (frå bandet til Peter Gabriel) og Stewart Copeland (tidlegare Police). Bassisten John Giblin — som kom inn i bandet i 1985 for Once Upon a Time, slutta i bandet under eller like etter innspelinga, trass i at han hadde store bidrag til albumet (inkludert låtskrivar på balladen «Let It All Come Down»). Kvifor Giblin slutta er ikkje kjend. Noko av basspartane på albumet vart spelte av produsenten Stephen Lipson.
Med Trevor Horn og Stephen Lipson som produsentar var albumet ei stor stilmessig endring frå det førre albumet, Once Upon a Time frå 1985. Det hadde framleis ei kjensle av den episke arenarocken bandet hadde utvikla sidan midten av 1980-åra, men gjekk òg bort frå innverknaden frå amerikansk soul og gospel frå føregangaren til ein meir filmatisk atmosfære og bruk av akustisk og keltisk element, og nye instrument som bandlaus bass, slidegitar og trekkspel. Tekstane var blitt meir politiske og dekka tema som skatt, Soweto, Berlinmren og utplasseringa av atomubåtar langs den skotske kysten.
Albumet kom ut i mai 1989 og vart det fjerde albumet deira som gjekk til topps i Storbritannia.[2] Det same gjorde singelen deira «Belfast Child», som kom ut tre månader før albumet. «This Is Your Land» vart vald ut som den første singelen i USA, men sjølv med gjestevokal av Lou Reed, gjekk ikkje singelen inn på poplista der. Albumet selde relativt dårleg i USA og gav dei ingen hitsinglar der.
For den påfølgjande turneen henta bandet inn att Mel Gaynor som trommeslagar og tok inn Malcolm Foster (frå The Pretenders) som ny bassist. MacNeil vart verande med bandet ut turneen, men slutta brått då turneen var over.
6. mars 2020 gav Simple Minds ut ein plateboks på fire CD-plater av Street Fighting Years på UMC / Virgin Domestic. Denne inkluderte originalalbumet med ommastra lyd, ei plate med B-sider, forkorta utgåver og 12"-miksar, og to plater med ein konsert frå Verona i 1989, i tillegg til ei ny bok med intervju med Trevor Horn. Delar av boksen kom òg ut på to CD-plater.[3][4][5][6]
Meldingar | |
---|---|
Karakter | |
Kjelde | Karakter |
AllMusic | [1] |
CMJ | positiv[7] |
Melody Maker | positiv[8] |
Rolling Stone | [9] |
Q | [10] |
NME | 7/10 |
Smash Hits | 6/10[11] |
Martin C. Strong | 5/10[12] |
Sunday Mail | særs positiv[13] |
Kritikarane var delte i synet på Street Fighting Years. Dei første meldingane var hovudsakleg positive i Storbritannia, medan amerikanarane var meir kritiske, der albumet òg vart ein mindre suksess.[14] Brian Hogg skildra Street Fighting Years som utan tvil «det mest kontroversielle albumet deira.»[15]
Magasinet Q gav albumet fem av fem stjerner og David Sinclair skreiv at dei endeleg hadde skapt ei plate som rettferdiggjorde rykte deira og hylla den hovudsakleg rolege dynamikken.[10] Ian Gittins skreiv for Melody Maker og kommenterte den grandiose karakteren til albumet, som han samanlikna med U2-albumet Rattle and Hum. «I motsetnad til dei verkelege sjelevenene deira i U2, har ikkje The Minds skapt ein kalkun.»[8] Han kritiserte derimot somme av songane som tomt prat.[8] Mike Soutar skreiv i Smash Hits at albumet var «fullt med anthems som kjem til å få publikum til å reise flagga, slik alle ventar av the Minds, men sjølv om songane truleg kjem til å bli episke på konsertane deira, vil dei truleg drive deg til galskap på soverommet ditt.»[11]
Amerikanske Rolling Stone var mindre positiv og Mark Coleman kritiserte dei for å vere politisk tomhovuda: «Street Fighting Years står som eit uheldig døme på politisert rock i sitt aller enklaste.»[9] Han meinte òg at produksjonen var for glatt og skildra det som «så studioglatt at kvar song - om det er eit rop om å ta til våpen ('Take a Step Back') eller ein flytande, ambient meditasjon ('Let It All Come Down') – nesten glir ut av høgtalarane.»[9]
Alle songar er skrivne av Simple Minds, utanom der andre er nemnde.
Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Lengd |
---|---|---|---|
1. | «Street Fighting Years» | 6:26 | |
2. | «Soul Crying Out» | 6:07 | |
3. | «Wall of Love» | 5:20 | |
4. | «This Is Your Land» | 6:22 | |
5. | «Take a Step Back» | 4:22 | |
6. | «Kick It In» | 6:11 | |
7. | «Let It All Come Down» | John Giblin, Simple Minds | 4:56 |
8. | «Mandela Day» | 5:45 | |
9. | «Belfast Child» | Simple Minds, Traditional | 6:42 |
10. | «Biko» | Peter Gabriel | 7:34 |
Nr. | Tittel | Lengd |
---|---|---|
11. | «When Spirits Rise» | 2:03 |
Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Lengd |
---|---|---|---|
1. | «Street Fighting Years» | 6:26 | |
2. | «Soul Crying Out» | 6:07 | |
3. | «Wall of Love» | 5:20 | |
4. | «This Is Your Land» | 6:22 | |
5. | «Take a Step Back» | 4:22 | |
6. | «Kick It In» | 6:11 | |
7. | «Let It All Come Down» | John Giblin, Simple Minds | 4:56 |
8. | «Mandela Day» | 5:45 | |
9. | «Belfast Child» | Simple Minds, Traditional | 6:42 |
10. | «Biko» | Peter Gabriel | 7:34 |
11. | «When Spirits Rise» | 2:03 |
Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Lengd |
---|---|---|---|
1. | «Belfast Child (edit)» | ||
2. | «Mandela Day (edit)» | ||
3. | «This Is Your Land (edit)» | ||
4. | «Saturday Girl» | ||
5. | «Year Of The Dragon» | ||
6. | «This Is Your Land (DJ Version)» | ||
7. | «Kick It In (edit)» | ||
8. | «Waterfront (’89 remix)» | ||
9. | «Big Sleep (live)» | ||
10. | «Kick It In (Unauthorised Mix)» | ||
11. | «Sign o' the Times (edit)» | Prince | |
12. | «Let It All Come Down (edit)» | ||
13. | «Sign o' the Times» | Prince | |
14. | «Jerusalem» | Words: William Blake / Music: Hubert Parry | |
15. | «Sign o' the Times (C.J. Mackintosh Remix)» | Prince |
Nr. | Tittel | Lengd |
---|---|---|
1. | «Theme For Great Cities '90» | |
2. | «When Spirits Rise» | |
3. | «Street Fighting Years (live)» | |
4. | «Mandela Day (live)» | |
5. | «This Is Your Land (live)» | |
6. | «Soul Crying Out (live)» | |
7. | «Waterfront (live)» | |
8. | «Ghost Dancing (live)» | |
9. | «Book Of Brilliant Things (live)» | |
10. | «Don’t You (Forget About Me) (live)» |
Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Lengd |
---|---|---|---|
1. | «Gaelic Melody (live)» | Trad. | |
2. | «Kick It In (live)» | ||
3. | «Let It All Come Down (live)» | ||
4. | «Belfast Child (live)» | ||
5. | «Sun City (live)» | Little Steven | |
6. | «Biko (live)» | Peter Gabriel | |
7. | «Sanctify Yourself (live)» | ||
8. | «East At Easter (live)» | ||
9. | «Alive And Kicking (live)» |
|
|
Liste (1989) | Plassering |
---|---|
Australian ARIA Albums Chart[16] | 11 |
Den austerrikske albumlista[17] | 3 |
Canadiske RPM 100 Albums[18] | 24 |
Den nederlandske albumlista[19] | 1 |
Den europeiske albumlista | 1 |
Den tyske albumlista | 1 |
Den italienske albumlista | 1 |
New Zealand RIANZ Albums Chart[20] | 4 |
Norske VG-lista[21] | 4 |
Den svenske albumlista[22] | 4 |
Den sveitsiske albumlista[23] | 1 |
UK Albums Chart[2] | 1 |
US Billboard 200[24] | 70 |
Singlar
Singel | Liste (1989) | Plassering |
---|---|---|
«Belfast Child» | UK Singles Chart | 1 |
«This Is Your Land» | UK Singles Chart | 13 |
US Modern Rock Tracks | 12 | |
US Billboard Mainstream Rock | 37 | |
«Kick It In» | UK Singles Chart | 15 |
The Amsterdam EP | UK Singles Chart | 18 |
«Mandela Day» | US Modern Rock Tracks | 17 |
«Take a Step Back» | US Modern Rock Tracks | 14 |
Region | Salstrofé | Salstal |
---|---|---|
Australia (ARIA)[25] | Gull | 35 000^ |
Canada (Music Canada)[26] | Gull | 50 000^ |
Frankrike (SNEP)[27] | 2× Platina | 600,000* |
Tyskland (BVMI)[28] | Platina | 500 000^ |
Italia sal i 1989 |
400,000[29] | |
Nederland (NVPI)[30] | Platina | 100 000^ |
Spania(PROMUSICAE)[31] | Gull | 50 000^ |
Sverige (GLF)[32] | Gull | 50 000^ |
Sveits(IFPI Switzerland)[33] | Platina | 50 000x |
Storbritannia (BPI)[34] | 2× Platina | 600 000^ |
*salstala er basert på sertifiseringa aleine |
|title=
(hjelp)