Suffragette City Singel av David Bowie frå albumet The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars | ||
B-side |
«Stay» | |
---|---|---|
Språk | engelsk | |
Utgjeve | 9. juli 1976 | |
Innspelt | Trident Studios, London, 4. februar 1972 | |
Sjanger | Glamrock | |
Lengd | 3:25 | |
Selskap | RCA Records 2726 | |
Komponist | David Bowie | |
Tekstforfattar | David Bowie | |
Låtskrivar(ar) | David Bowie | |
Produsent | David Bowie, Ken Scott | |
David Bowie-kronologi | ||
«Stay» (1976) |
Suffragette City | «Sound and Vision» (1977)
|
Wham bam thank you ma'am!
«Suffragette City» er ein song av David Bowie gjeven ut på The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars i 1972. Han vart seinare gjeven ut som singel i 1976 for å promotere samlealbumet Changesonebowie i Storbritannia, med den amerikanske singelutgåva av «Stay» som B-side. Singelen nådde ikkje lista.
Han vart spelt inn den 4. februar 1972[1], mot slutten av innspelinga av Ziggy Stardust og har eit pianoriff kraftig inspirert av Little Richard, ein tekstreferanse til filmen A Clockwork Orange (ordet «droogie») og den fengande pausen med tekstlinja «Wham bam thank you ma'am!», som Bowie tok frå ei Charles Mingus-innspeling.[2] Songen erstatta Chuck Berry sin «Round and Round» på albumet.[2]
Bowie og Mick Ronson såg A Clockwork Orange kort tid etter han kom i London i midten av januar 1972, og sjølv om Bowie alt hadde skrive «Suffragette City», påverka Stanley Kubrick-filmen han på denne songen, som vart skriven ferdig tidleg i februar. Filmen påverka òg biletbruken i heile Ziggy-konseptet. Bowie opna dei fleste Ziggy Stardust-konsertane sine med Moog-utgåva av Den 9. symfonien til Beethoven, medan droog-kleda til Malcolm McDowell og venene hans i filmen inspirerte scenekleda til Spiders From Mars.[2]
Før Bowie spelte inn songen sjølv, tilbaud han songen til bandet Mott the Hoople om dei unngjekk planane om å oppløyse bandet. Gruppa avslo, men spelte inn Bowie sin «All the Young Dudes» i staden for.[3]
«Suffragette City» er meir ein slags sex-komedie enn oppfordring til vald. I staden får å vere ein trugande, glatt figur som Alex i Clockwork Orange, er songaren heller ein forvirra ung mann, på nåde for alle rundt seg, som romkameraten/kjærasten (kanskje Henry), og ei kvinne som har forheksa han.[2] Han skal ha eit seksuelt møte med kvinne ein ettermiddag, og det heile er raskt over (som «Wham! Bam!» indikerer). Ho kjem frå «Suffragette City» («suffragette» tyder «stemmerettskvinne») og indikerer at ho kjem frå ei ny verd av frigjorte kvinner som eksisterer berre for å torturere songaren.[2]
Songen er ein ordentleg rockelåt som opnar med eit enkelt og brutalt gitarriff.[2] Pianoer hamrar laus åttandedelsnotar heile vegen gjennom. Bowie ønskte å nytte ein massiv saksofonlyd mot gitarane, men Bowie var ikkje dyktig nok på saksofon til å få dette til.[2] I staden for saksofonar, fekk Ken Scott tak i ein ARP 2600 synthesizer, og prøvde å få han til å låte så likt ein saksofon som mogeleg. Ronson spelte syntheziseren.[2]
Songen vart spelt inn 12.-18. januar og 4. februar 1972.
Songen vart spelt på dei fleste konsertane til Bowie i 1970-åra og kom attende i 1990 og på turneen i 2003-2004.