Svartaks | |
Svartaks | |
Status | |
Status i Noreg: Livskraftig | |
Systematikk | |
Rike: | Planteriket Plantae |
Overrekkje: | Landplantar Embryophytes |
Rekkje: | Karplantar Tracheophytes |
Underrekkje: | Frøplantar Spermatophytes |
Orden: | Grasordenen Poales |
Familie: | Grasfamilien Poaceae |
Slekt: | Trisetum |
Art: | Svartaks T. spicatum |
Vitskapleg namn | |
Trisetum spicatum |
Svartaks (Trisetum spicatum) er ein fleirårig planteart i grasfamilien.
Han blir 10–30 cm høg og veks i tuer. Stråa, blada og bladslirene er dekte av hår. Planten blomstrar i juli–august. Blomane sit i ein topp som er 2–4 cm lang, 1 cm brei, sylindrisk og vanlegvis brunfiolett. Småaksa sit tett, så toppen minner om eit stort aks. Arten veks på fuktig, ofte kalkhaldig grus i fjellet og nordlege strøk. Han finst i snøleie, rasmark, bekkekantar og reinrosehei.[1][2]
Svartaks er sirkumpolart utbreidd i arktiske strøk. Han finst òg i mange fjellkjeder lengre sør, mellom anna Pyreneane, Alpane, Appenninane, Kaukasus, Dei pontiske fjella, Pamir, Tian Shan, Altaj, Himalaya, dei vestlege fjella i Nord-Amerika og Appalachane. Arten finst òg i nokre fjell i tropane og på den sørlege halvkula, som Borneo, Australia, New Zealand, Dei subantarktiske øyane, Hispaniola og Sør-Amerika.[2][3]
Trisetum spicatum i vid tyding varierer mykje morfologisk, og det finst former med både tetraploid og heksaploid kromosomtal. Botanikarane har så langt ikkje blitt samde om korleis artskomplekset bør splittast i eventuelle underarter og artar.[3]
I Noreg er svartaks vanleg i heile fjellkjeda frå Haukelifjell til Nordkapp. I Jotunheimen veks han opptil 2220 moh., i Nord-Noreg går han opptil 700 moh. og i Nord-Sverige er han funnen opp til 1550 moh. Arten er òg vanleg på Svalbard og Jan Mayen.[2][4]