Yngvars saga víðförla

Manuskript til soga.

Yngvars saga víðförla ('Soga om Ingvar den vidfarne') er ei fornaldersoge som skal ha vorte skriven på 1100-talet av Odd Snorresson.[1]

Soga skildrar det som var det siste viking-strandhogget i Kaspihavet i 1041, med mange litterære tillegg. Ekspedisjonen vart lansert frå Sverige av Ingvar den vidfarne (Ingvar Vittfarne), som gjekk inn i landet til sarasenarane (Serkland). Det kan synast som dei tok del i den georgisk-bysantinske kampen om Sasireti.

Det vart reist ei rekkje runesteinar til minne om krigarar som fall under strandhogga, Ingvarsteinane. Ein runestein til minne om bror til Ingvar indikerer at han fòr i austerled etter gull, men fall i landet til sarasenarane.

Kjelder

[endre | endre wikiteksten]
  1. ↑ Ross, 2000, s. 306-8; Oddr Snorrason 2003, s. 3.
  • Denne artikkelen bygger på «Yngvars saga víðförla» frå Wikipedia på bokmål, den 17. april 2017.
  • Logan, Donald F. (1992). Vikingane i Historie, 2. utg., s. 202. Routledge. ISBN 0-415-08396-6
  • Oddr Snorrason (omsett av Theodore M. Andersson) (2003). Sagaa om Olav Tryggvason. Cornell University Press. ISBN 0-8014-4149-8
  • Ross, Margaret Clunies (2000). Gammal Islandsk Litteratur og Samfunn. Cambridge University Press. ISBN 0-521-63112-2
  • ”Sagan om Ingwar Widtfarne och hans son Swen”, Nils R. Brocman, 1762
  • ”Yngvars saga vidforla jämte ett bihang om Ingvarsinskrifterna”, Emil Olson, 1912 (ingen översättning, texten utgiven på isländska originalspråket men med svenska kommentarer)
  • ”Ett ödesdigert vikingatåg”, Mats G. Larsson, 1990 (innehåller en översättning av sagan av Jan Paul Strid)

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]
Litteratur