Bujan (russisk Буя́н[1]) er ei mystisk øy i russisk folkeminne som ligg i havet og kan forsvinna og dukka opp att ved hjelp av tidvatnet. Ho er skildra i Dueboka og andre russiske mellomaldertekstar. Tre brør — Nordavinden, Vestavinden og Austavinden — held til på øya; det same gjer zoryaene, solvesen eller gudinner som er døtrene eller tenarane til solguden Dazhbog.[2]
Øya opptrer i fleire kjende soger. Kosjtsjej den udøyeleg oppbevarar sjela eller udøyelegheita si her, gøymd i ei nål inni eit egg i eit mystisk eiketre. Andre soger kallar øya opphavet til alt vêr, skapt der og sendt ut i verda av guden Perun. Ho er også med 'Soga om tsar Saltan', eit eventyr på vers av Aleksandr Pusjkin og seinare ein opera av Nikolaj Rimskij-Korsakov.